#vsan yenilikleri

[tayfundeger]

New Post has been published on VMware Virtualization Blog

New Post has been published on http://www.tayfundeger.com/vsan-6-7-update-3-yenilikleri.html

VSAN 6.7 Update 3 Yenilikleri

Merhaba,

VSAN 6.7 Update 3 versiyonunun duyurusu yapıldı. VSAN 6.7 Update 3 ile birlikte gelen çok güzel yenilikler var. Bu yazımda sizlere bu yenilikler hakkında detaylı bilgi vereceğim.

VSAN ile ilgili daha önce çeşitli makaleler yazmıştım. Bu makalelere aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz.

http://www.tayfundeger.com/kat/VSAN

VSAN gün geçtikçe daha fazla kullanılıyor. VMware’in belirtmiş olduğu rakamlara göre 20binden fazla müşteri tarafından kullanılan VSAN; Microsoft SQL, SAP HANA gibi geleneksel uygulamarın aksine Cassandra, Splunk ve MongoDB gibi yeni nesil uygulamalar ve Kubernetes gibi container tabanlı hizmetlerde VSAN’da kullanılmaya başlandı. Bu da VSAN’ın hem kullanımının kolay olduğunu hem de sağlam ve performans odaklı olduğunu gösteriyor aslında.

VSAN 6.7 Update 3 ile birlikte vSphere Container Storage Interface (CSI) kullanılarak Kubernetes ‘e daha iyi bir entegrasyon sağlanır.

vSAN 6.7 U3, vSAN’ı çalıştırmak ve yönetmek için kullanılan araçları geliştirdi.

Herhangi bir depolama sistemini doğru bir şekilde yönetmek için kapasite yönetimini anlamak önemlidir. vSAN, vSAN yöneticilerinin kapasite yönetimi görevini daha iyi yerine getirmelerine yardımcı olmak için bazı iyileştirmeler yaptı.

Renk kodlaması, tüketim dağılımı ve daha iyi kapasite planlaması için kullanılabilir kapasite analizi ile basitleştirilmiş kapasite kullanımı, yöneticilerin tüketim dağılımını daha kolay anlamasını sağlar.

Mevcut kapasiteye bağlı olarak yeniden senkronizasyonlara izin vermek için kapasite kullanımı geliştirilmiştir. Bir disk grubunun dolması durumunda, virtual machine’in I/O kesintilerini önlemek için yeniden eşitler duraklatılır.

Sanallaştırma admin’leri, cluster’daki verileri yeniden dengeleme işlemini otomatik hale getirmeyi seçebilir.

Policy değişiklikleri artık gruplar halinde gerçekleşiyor. Bu, tüm policy değişikliklerinin başarıyla tamamlanmasını ve free space’in tükenmemesini sağlar.

Maintenance ve konfigurasyon değişikliği işlemlerinde resync işlemlerinin nekadar süreceğini daha detaylı olarak vSAN 6.7 Update 3 ‘de görebileceğiz.

Kapasite yönetimine ek olarak, devam eden ve operasyonları anlamak önemlidir. vSAN 6.7 U3, maintenance, upgrade veya sorun çözme konusunda sanallaştırma admin’lerine daha fazla seçenek ve esneklik sağlamak için bazı önemli iyileştirmeler sunar.

Maintenance işlemlerinde cluster’ın nelerin değiştirileceğini veya değiştirilip değiştirilmeyeceğini bilmek önemlidir. Enhanced predictive analysis sayesinde VSAN admin’leri daha kontrollü bir şekilde maintenance işlemlerini gerçekleştirebilir.

Deduplication ve compression veya encryption durumu değiştirilirken Disk format changes (DFC) gereklidir. Bu görevlerin başarıyla tamamlanması için yeterli kaynak yoksa, DFC başarısız olur. Predictive DFC sayesinde işlemlere devam etmeden önce yeterli kaynak bulunduğunu garantiler.

vSAN şimdi admin’lere bir sonraki sürüme upgrade veya patch seçeneğine izin veriyor. Bu, henüz vSAN’ın daha yeni sürümleri için onaylanmamış donanımlar için ve ayrıca vSAN’ın belirli vSphere sürüm gereksinimlerine sahip diğer çözümlerle birlikte kullanılması durumunda daha iyi bir genel platform esnekliği sağlar.

VSAN’ın önceki sürümleri, vCenter’ın kullanılan vSAN sürümünden daha eşit veya daha yeni bir sürüm olmasını gerektiriyordu. vSAN şimdi vCenter ve ESXi sürümleri arasında daha iyi birlikte çalışabilirliği destekliyor.

VSAN 6.7 U3’te vSAN Support Insight‘ı etkinleştirmek daha kolaydır. Bundan faydalanan admin’ler VMware GSS ile ilgili sorun gidermede daha hızlı çözümlere yardımcı olurken VMware’in vSAN’ı geliştirmesine doğrudan yardımcı olan anonim veriler sağlar.

Yönetim ve operasyonlar vSAN 6.7 U3’ün geliştirdiği tek alan değil. vSAN 6.7 U3, çıtayı performans açısından yeniden yükseltti.

Daha fazla uygulama performansı. vSAN 6.7 U3’te, write buffer kapasite katmanına veri ayrıştırılarak elde edilir. Bu, vSAN’ı ardışık yazma işlemleri için artan verimlilik ile tutarlıdır. İstenmeyen işlemlerde artan tutarlılık, yüksek ve düşük latency arasında daha küçük bir sapma ile sonuçlanır. Bu artan verim aynı zamanda onarımlardan ve yeniden yapılanmalardan yeniden senkronizasyon için gereken süreyi azaltır.

Kaynaklar kullanılabilir olduğunda paralel olarak daha da fazla veri yeniden senkronize edilerek daha da geliştirilir. VSAN 6.7’de sunulan Adaptive Resync, virtual machine objelerindeki I/O’nun uygun bir öncelikle sürdürmesini sağlar.

Artan verim, daha tutarlı performans ve daha hızlı yeniden senkronizasyonlar, vSAN 6.7U3’ün mümkün olan en iyi istikrar ve performansı sağlamasının sadece birkaç örneği.

vSAN 6.7 U3’te vSAN CPU kullanımı ile ilgili detayları görebilirsiniz. vRealize Operations ile vSAN 6.7 U3 cluster’indaki deduplication, compression, encryption gibi özelliklerin CPU kullanım oranlarını görebilirsiniz. Bunu vsantop komutu ile detaylı olarak inceleyebilirsiniz.

VSAN 6.7 Update 3 ile birlikte gelen yeni özelliklerden kısaca bahsetmeye çalıştım. İlerleyen makalelerde bu yeni gelen yenilikleri test edeceğiz ve daha detaylı olarak göreceğiz.

Umarım faydalı olmuştur.

İyi çalışmalar.

[tayfundeger]

New Post has been published on VMware Virtualization Blog

New Post has been published on https://www.tayfundeger.com/vsan-file-services.html

vSAN File Services

Merhaba,

vSAN File Services isimli bu yazımda sizlere vSAN 7 ile birlikte gelen yeniliklerden biri olan vSAN File Services hakkında bilgi vereceğim. Daha önce vSAN 7 ile birlikte gelen yenilikleri yazmıştım. Bu yazıma aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz.

VSAN 7 Yenilikleri

Çok kafa karıştırmadan sade bir biçimde File Services’i anlatmak istiyorum. vSAN File Services sayesinde, vSAN datastore’u kullanılarak bir NFS paylaşımı yapabiliriz. Yani bu ne demek oluyor? vSAN File Services, dosya paylaşımları sağlamak için vSAN’ın üzerine oturan bir katmandır. Şu anda SMB, NFSv3 ve NFSv4.1 dosya paylaşımlarını desteklemektedir. vSAN datastore’undan oluşturacağınız NFS paylaşımlarını bir sunucuya mount edebilirsiniz. Böylece vSAN datastore’unda bulunan kapasitesinizi NFS, SMB gibi paylaşımlar ile depolama amaçlı kullanabilirsiniz. Tüm bu yapacağınız işlemler vSAN Distributed File System yani vDFS üzerinde gerçekleşir. Bundan dolayı yaptığınız share işlemleri vSAN Storage Policy tarafından desteklenir. Yani oluşabilecek hatalardan, disk bazlı sorunlardan minimum seviyede etkilenirsiniz.

vSAN File Services

vSAN 7.0 Update 1 ile ise, SMB desteğide sunulmaya başlanmıştır. Normalde vSAN 7 ‘de sadece NFS desteği bulunuyor Update 1 ile SMB desteğide geldi. Active Directory üzerinde bulunan bir kullanıcıya yetkilendirme yapılarak paylaşımlara erişim izni verebilirsiniz. İlerleyen sürümlerde farklı desteklerinde geleceğini düşünüyorum. Açıkcası vSAN File Services’in, Tanzu ve Kubernetes gibi altyapılarda aktif olarak kullanılacağını düşünüyorum.

vSAN File Services

Ayrıca daha önceki makalelerimde Cloud Director’un kurulumunu anlatmıştım.

Cloud Director 10 Kurulumu Bölüm 2 – NFS

Bu kurulumda NFS paylaşımı olarak Windows’u kullanmıştım. Eğer sizlerin vSAN 7 ve sonraki versiyonlara sahip bir altyapınız bulunuyor ise, burada vSAN File Services’i kullanıp Cloud Director kurulumunda NFS paylaşımını vSAN üzerinden verebiliriz. Böylece NFS için ekstra olarak bir sunucu bulundurmak zorunda kalmayacaksınız veya NFS sunucu yönetimi ile uğraşmayacaksınız.

vSAN File Share‘in bazı limitasyonları bulunmaktadır. Bunları kısaca sıralayacak olursak;

vSAN Cluster’ında maintenance mode’a alınan bir ESXi host olduğunda, o ESXi host üzerinde bulunan File Service VM otomatik olarak power off olur ve silinir. Maintenance mode’dan çıkarıldığında ise Virtual machine tekrar deploy edilir.

vSAN 7.0 Update 1, 32 File Share ve 32 File Server (ESXi node) desteklemektedir.

vSAN File Shares kullanarak oluşturduğunuz NFS paylaşımını ESXi host’a ekleyip üzerinde Virtual Machine barındırmamalısınız. Bu işlem unsupported ‘dır.

Önemli: 2 node vSAN ve Stretched Cluster support edilmemektedir. Bu vSAN 7 versiyonu için geçerlidir. İlerleyen versiyonlarda bu destek gelebilir.

vSAN File Services aktif etmek için öncelikle vSAN Cluster’ını seçiyoruz ve Configure > vSAN Services bölümüne giriş yapıyoruz.

vSAN Services bölümüne giriş yaptığımızda File Services bölümünde Enable butonuna basıyoruz.

Introduction bölümünde vSAN File Services’in nasıl çalıştığını anlatan bilgiler yer alıyor. Aynı şeyleri yukarıda da anlattım. Burada da göreceğiniz üzere File Services vDFS’in üzerinde çalıştığı için oldukça güvenlidir. Storage Policy’de belirlemiş olduğunuz ayarlar aynı zamanda File Services içinde geçerli olduğu için bize maksimum koruma sağlamaktadır.

File Services’i kullanabilmeniz için static bir IP adresine ihtiyacınız bulunmaktadır. Çünkü burada bir file share oluşturacağınız için bu file share’a ulaşabilmesi için bir IP gerekli. Örneğin Linux bir sunucuya NFS mount ederken burada belirteceğiz IP adresini kullanacaksınız. Aşağıdaki gereksinimleri karşılamayı unutmayın.

Static IP address

Subnet mask ve Gateway

DNS server (geçerli bir A kaydı)

Reverse DNS lookup

Next ile devam ediyoruz.

File Services’i kullanabilmeniz için File Service Agent’i download etmeniz gerekir. Burada Automatic approach seçeneğini seçerseniz en son çıkan File Services Appliance’i otomatik olarak download eder. Ancak siz kendiniz manuel olarak download etmek isterseniz Manual approad seçeneğini seçip ilerleyebilirsiniz. Ben Automatic approach seçeneğini seçiyorum ve OVF dosyasını download ediyorum. Bu işlemi yaptıktan sonra File Service agent bölümü bir daha karşınıza çıkmaz.

Next ile devam ediyorum.

Ben DNS üzerinde vsanfs isminde bir A kaydı oluşturdum ve bunun Reverse DNS kaydınıda yaptım. File Service domain bölümünde DNS üzerinde oluşturduğunuz ve vSAN File Share için kullanacağınız ismi giriyoruz.  DNS ve DNS Suffixes bölümünü dolduruyoruz. Directory Service bölümünü isterseniz yapılandırabilirsiniz. Kimlik doğrulama için bir Active Directory domain’ini kullanabilirsiniz. Kerberos kimlik doğrulamasıyla bir SMB dosya paylaşımı veya NFSv4.1 dosya paylaşımı oluşturmayı planlıyorsanız, vSAN File Services için bir Active Directory domain’i  yapılandırmanız gerekir. Ben şuan için bunu seçmiyorum.

Next ile devam ediyoruz.

Networking bölümünde File Services‘in kullanacağı network, subnet mask ve gateway’i belirtiyoruz. Ben test ortamımda dedicated bir portgroup belirtmedim ancak sizler production ortamında kullanacaksanız dedicated bir portgroup belirtmenizi tavsiye ederim. Ayrıca Distributed Switch versiyonunun 6.6.0 veya daha üst bir sürüme sahip olmalıdır. Ben burada Standard switch üzerinde konfigurasyon yaptığım için default olarak bırakıyorum ve Next ile devam ediyorum.

Son olarak IP pool bölümünde deploy edilecek olan File Service Agent üzerine IP’lerin belirlenmesi gerekiyor. vSAN Cluster’ınızda kaç adet ESXi host bulunuyor ise o kadar File Service Agent deploy edilecek ve bu sunucuların herbirinin bir IP adresi ve DNS kaydı olması gerekmektedir. Belirteceğiniz her IP adresinin DNS üzerinde mutlaka bir kaydı olması gerekmektedir. Autofill butonuna bastığınızda IP adreslerini sıralı bir biçimde dolduracaktır. Lookup DNS butonuna bastığınızda ise yazmış olduğunuz IP adreslerinin DNS üzerindeki karşılıklarını otomatik olarak yazacaktır. Tüm bilgileri doldurduktan sonra Next butonu ile devam ediyoruz.

Son olarak yapmış olduğumuz işlemlerin kısa bir özetini görüyoruz ve Finish butonu ile işlemi başlatıyoruz.

  File Service’in oluşturulma işlemi biraz zaman almaktadır. Çünkü File Service Agent’in download edilip her host üzerine import edilme işlemi ve bunlara IP atama işlemleri zaman alabilmektedir. Kurulumun tüm detaylarını tasks üzerinden takip edebilirsiniz.

File Service üzerinde yapmış olduğumuz ayarların hepsini vSAN Cluster > Configure > vSAN Services bölümü altında görebilirsiniz.

File Service başarılı bir şekilde aktif hale geldikten sonra Cluster altında ESX Agent isimli bir Resource Pool oluşacaktır. Bu Resource Pool altında vSAN File Service Agent’ları çalışacaktır.

Peki File Service’i aktif ettik, bunu bir sunucuya nasıl mount edebiliriz onu göstermek istiyorum.

vSAN Cluster > Configure > File Shares bölümüne giriş yapıyoruz ve burada Add butonuna basıyoruz.

General bölümünde vSAN File Share ile ilgili bazı bilgiler yazmamız isteniyor. Name bölümünde paylaşımın ismini belirtiyoruz. Protocol olarak NFS seçiyoruz. Versions olarak ben default bırakıyorum ancak siz isterseniz sadece NFS 3 veya NFS 4.1 seçebilirsiniz. Storage Policy bölümünü default olarak bırakıyorum. Çünkü bu share yani paylaşım için özel bir policy belirtmedim.

Oluşturacağınız bu paylaşıma isterseniz bir kota belirtebilir hatta belirtmiş olduğunuz sınıra geldiğine size uyarı vermesini sağlayabilirsiniz. Ben burada kota olarak 10 GB, warning olarak ise 5 GB tanımladım. Label bölümünde ise isterseniz bu paylaşımı ne amaç ile kullanacağınızı belirtebilirsiniz.

Next butonu ile devam ediyorum.

Oluşturduğunuz bu paylaşıma hangi IP’lerin erişeceğiniz belirtebilirsiniz. Ben burada Allow access from any IP seçiyorum. Herhangi bir IP kısıtlaması olmaksızın tüm IP’lerden bu paylaşıma bağlantı sağlanabilsin. Eğer isterseniz Customize net access seçeneğini seçerek bir IP bloğu belirtebilirsiniz.

Next ile devam ediyoruz.

  Tüm işlemleri tamamladıktan sonra Finish butonu ile işlemi tamamlıyoruz.

Paylaşımımız başarılı bir şekilde oluştu. Şimdi ben bu paylaşımı bir Windows sunucuya mount edeceğim. Altyapımda Linux bir sunucu olmadığı için Linux üzerinde test edemiyorum maalesef 🙂

Copy Path butonuna bastığınız bu paylaşımın adresini kopyalayabilirsiniz.

Windows sunucum üzerinde aşağıdaki komutu çalıştırıyorum.

[php]

mount -o nolock vsanfs1.tayfundeger.local:/vsanshare z:

[/php]

mount -o nolock yazıp daha sonrasında copy path bölümüne bastığımda kopyalanan path’i yapıştırıyorum. Komutun sonuna ise drive ismini belirtiyorum.

vSAN File Services kullanarak oluşturduğumuz paylaşımı Windows sunucuma mount ettim.

Son olarak vSAN File Shares bölümünde, doluluk oranlarınız görebilirsiniz.

vSAN File Shares ilerleyen zamanlarda çok aktif kullanacağımızı düşünüyorum. Çünkü container mimarilerinde NFS paylaşımlarına ihtiyacımız bulunabiliyor. Böyle bir durumda eğer vSAN kullanıyorsanız vSAN File Shares‘i kullanabilir ve böylece işlerinizi hızlı/basit bir şekilde çözebilirsiniz. Ayrıca oluşturacağınız bu File Share, vSAN Storage Policy ile korunduğu için oluşabilecek hatalardan minimum seviyede etkilenirsiniz.

Umarım faydalı olmuştur.

İyi çalışmalar.

[tayfundeger]

New Post has been published on VMware Virtualization Blog

New Post has been published on https://www.tayfundeger.com/vsan-7-lisanslama-modeli.html

VSAN 7 Lisanslama Modeli

Merhaba,

VSAN 7 Lisanslama Modeli isimli bu yazımda sizlere VSAN 7 ‘nin lisanslama methodları hakkında bilgi vereceğim. Daha önce yazmış olduğum VSAN ile ilgili makalelere aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz.

https://www.tayfundeger.com/kat/VSAN

Daha önce VSAN 6.5 ile ilgili lisans detaylarını paylaşmıştım. Bu yazıma aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz.

vSAN 6.5 Lisans Detayları

VSAN 7 Lisanslama Modeli

Bu yazımda da benzer şeyleri yazacağım aslında. VSAN ‘ın lisanslama işlemleri CPU soket bazlı yapılmaktadır. Yani her CPU için lisans almanız gerekmektedir. Cluster’da kaç adet ESXi host var ise onlar için VSAN lisansı almanız gerekmektedir. Örneğin 2 soketli 4 adet fiziksel sunucunuz var. Burada 8soketlik bir lisans almanız gerekmektedir. Hangi lisansı alacağınızı ise aşağıda görebilirsiniz.

Ancak kullanacağınız veya tercih edeceğiniz konfigurasyona göre lisanslama modeli değişebilir. Örneğin ROBO konfigurasyonunda farklı lisanslama modeli var iken, 4 node’dan oluşan bir VSAN’da farklı lisanslama modeli bulunmaktadır. Elbette tercih edeceğiniz lisansa göre sahip olacağınız özelliklerde farklı olacaktır. Bundan dolayı lisanslama konusunda dikkatli davranmanızı öneririm. Seçeceğiniz lisansa göre bir maliyette çıkacağını unutmayın 🙂 Her şey toz pembe değil yani 🙂

VSAN 7 Lisanslama Modeli

Deduplication ve Compression ile RAID-5/6 Erasure coding özelliklerini kullanabilmeniz için, All Flash VSAN kullanmanız gerekiyor. Eğer VSAN kullanıyorsanız kesinlikle kullanmanızı tavsiye edeceğim özellikler bunlar. VSAN’da gerçek performansı bu özellikleri kullandığınız zaman anlayabiliyorsunuz. Bu özellikler Hybrid VSAN konfigürasyonlarında desteklenmez. Deduplication ve Compression, RAID-5/6 Erasure coding ve All Flash VSAN ile ilgili aşağıdaki makalelerimi inceleyebilirsiniz.

VSAN – All Flash ve Hybrid

VSAN – Raid 5/6 Erasure Coding

VSAN 6.2 – Deduplication ve Compression

VSAN Standard, Advanced, Enterprise sürümleri CPU (soket) başına, VDI başına veya VM başına lisanslanır. Enterprise Plus sürümü yalnızca CPU başına lisanslanır. Bu dört VSAN sürümü bağımsız lisanslar olarak mevcuttur ve VMware vSphere’e dahil değildir. Mixed bir mimariniz var ise buna hem server hemde VDI dahil ise CPU başına VSAN lisansı alınmalıdır. Ancak burada bu yazacaklarıma dikkat etmeniz gerekiyor.

Bir VSAN Cluster’ınız var ve bu cluster’ın içerisinde VSAN olmayan, VSAN datastore’unu kullanmayan ESXi host’lar bulunuyor ise, bunlarıda VSAN için lisanslamanız gerekiyor. Yani VSAN Cluster’ı içerisinde bulunan her ESXi host, VSAN ile lisanslanması gerekmektedir.

Hangi VSAN versiyonunda hangi özellik bulunduğunu merak ediyorsanız aşağıdaki resimi inceleyebilirsiniz.

VSAN 7.0’de File Services özelliği tanıtıldı. VSAN File Services, dosya paylaşımları sağlamak için vSAN’ın üzerine bulunan bir katmandır. Şu anda NFSv3 ve NFSv4.1 dosya paylaşımlarını desteklemektedir. VSAN File Services, VSAN nesnelerini bir araya getirerek temel ölçeklenebilir dosya sistemini sağlayan VSAN Distributed File System (vDFS) ‘den oluşur. Bu konu ile ilgili ayrıca bir makale zaten yazacağım.

VSAN 7 Yenilikleri

Bu yazımda VSAN yeniliklerine çok değinmeyeceğim çünkü daha önce bu konu ile ilgili bir yazı yazmıştım. Bu yazıma yukarıdaki linkten ulaşabilirsiniz.

VSAN, uzak ofis ve şube (ROBO) uygulamaları için mükemmel bir çözümdür. ROBO için VSAN lisansları, sanal makine başına (VM başına) fiyatlandırılır ve 25 lisanslık paketler halinde satılır. 25’li bir lisans paketi, birden çok konumda paylaşılabilir. Örneğin, her biri 5 sanal makine çalıştıran 5 uzak ofisiniz bulunuyor. Bu yaklaşım, dağıtım esnekliği sağlar ve genellikle uzak ofislerde bulunan daha küçük altyapıların maliyetini en aza indirmeye yardımcı olur.

Her uzak ofis, VSAN for ROBO lisanslama modeli kapsamında maksimum 25 sanal makine ile sınırlıdır. Uzak bir ofiste 25’ten fazla sanal makine çalışıyorsa, CPU lisansı başına VSAN Standard veya Advanced veya Enterprise kullanılmalıdır. Tek bir site’da bir VSAN cluster’ında çalışan sanal makine sayısı 25 veya daha az olduğu sürece, ROBO Standard veya Advanced veya Enterprise için VSAN ile herhangi bir sayıda ESXi host lisanslanabilir. ROBO lisansları için VSAN ile başlamak ve ardından uzak bir ofis 25 sanal makineyi aştığında kesintisiz olarak CPU lisansı başına VSAN Standard, Advanced veya Enterprise’a geçmek mümkündür. Uzak ofis veya şube ofisinin tanımı, birincil veri merkezi dışındaki herhangi bir uzak fiziksel konumdur. VM başına ROBO lisansları için VSAN’dan CPU başına VSAN Standard, Advanced, Enterprise ve Enterprise Plus lisanslarına yükseltme / dönüştürme yolu olmadığına dikkat etmek önemlidir.

Umarım faydalı olmuştur.

İyi çalışmalar.

[tayfundeger]

New Post has been published on VMware Virtualization Blog

New Post has been published on http://www.tayfundeger.com/vsphere-6-5-update-1-yenilikleri-nelerdir.html

vSphere 6.5 Update 1 Yenilikleri Nelerdir?

Merhaba,

vSphere 6.5’un ilk update’i yayınlandı. vSphere 6.5 ürün ailesine çıkan bu update paketine ait release note’ları aşağıda görebilirsiniz.

VMware vCenter Server 6.5 U1 [Release Notes] [Download]

VMware vSphere Hypervisor (ESXi) 6.5 U1 [Release Notes] [Download]

VMware vSphere Replication 6.5.1 [Release Notes] [Download]

VMware Tools 10.1.10 [Release Notes] [Download]

VMware vRealize Orchestrator Plug-In for vSphere Replication 6.5.1 [Release Notes] [Download]

VMware vSAN Management SDK 6.6.1 [Download]

VMware vSAN Witness Appliance 6.5 U1 [Download]

VMware vSphere Virtual Disk Development Kit 6.5 U1 [Download]

VMware vSphere Web Client SDK 6.5 U1 [Download]

VMware Identity Manager 2.9.2 [Release Notes] [Download]

VMware Site Recovery Manager 6.5.1 [Release Notes] [Download]

vSphere 6.5 Update 1 ile birlikte bazı iyileştirmeler yapıldı. Şimdiye kadar ortalama 5 tane patch yayınlandı ancak update 1 bunların hepsini kapsıyor. Eğer hali hazırda vSphere 6.0 Update 3 kullanıyorsanız doğrudan vCenter Server Appliance 6.5 Update 1 ‘e upgrade veya migration yapabilirsiniz. vCenter Server 6.0 update 3 ‘den vCenter Server 6.5’a upgrade önerilmiyordu. Bunun sebebi ise vCenter Server 6.5‘in vCenter Server 6.0 Update 3 ‘ten 5 ay önce çıkmasından dolayıdır. Artık sorunsuz bir şekilde vCenter Server 6.0 Update 3’den vCenter Server 6.5 Update 1 ‘e upgrade edebileceğiz.

  Upgrade işlemine başlamadan önce vSphere 5.5 kullanan kullanılan ortamların minimum vSphere 5.5 U3b olmasına dikkat edilmeldiir. Açıkcası birçok müşteri vSphere 6.5’a geçiş için bu update’i bekliyordu. Bu update ile birlikte artık vSphere 6.5‘a geçişi planlayabilirsiniz. Ayrıca vSphere 6.5 Update 1 ‘e kadar 3 party swtich API desteğinin süreceğinide hatırlatmak isterim. Bundan sonraki update’lerde 3 party switch API desteği bulunmayacaktır.

vSphere 6.5 Update 1 vCenter Server Yenilikleri:

vCenter Server Appliance GUI ve CLI kurulumlarını artık Windows Server 2012 x64, Windows Server 2012 R2 x64, Windows Server 2016 ve MacOS Sierra üzerinde çalıştırabileceğiz.

TcServer bu versiyon ile Tomcat 8.5.8 ile değiştirildi.

vCenter Server 6.5 Update 1 ile birlikte Ubuntu 17.04 için Guest OS customization support edildi.

Windows Server 2016 ve RHEL 7.3 için VADP support edilmektedir. vSphere Storage API – Data Protection (VADP) Windows Server 2016 ve RHEL 7.3 için proxy backup support edilmektedir.

VUM yani vSphere Update Manager ile VSAN entegrasyonu bulunmaktadır. Normalde VMware Compatibility Guide üzerinden donanım’ın support edilip edilmediğine bakıyorduk. Artık bu işlemi vSphere Update Manager üzerinden kontrol edebiliriz.

vCenter Server artık external database olarak Microsoft SQL Server 2016, Microsoft SQL Server 2016 SP1 ve Microsoft SQL Server 2014 SP2’yi desteklemektedir.

HTML5 tabanlı vSphere Client artık Fransızca, İsviçre-Fransızca ve İsviçre-Almanyalı klavyeleri destekliyor. Klavye eşlemeyle ilgili bilinen sorunlar için bkz. Https://kb.vmware.com/kb/2149039

HTML 5 tabanlı vSphere Client artık content library ve OVF deployment işlemlerini support etmektedir.

vSphere 6.5 Update 1 ile birlikte 15 linked mode vCenter Server kullanabiliyoruz. Önceki limit 10 idi. 5.000 ESXi sunucu, 50.000 power on durumda virtual machine ve 70.000 register olmuş virtual machine kullanabiliyoruz. Detaylar için buradaki link’i inceleyebilirsiniz.

Yukarıda vCenter Server ile gelen yenilikleri görebilirsiniz. Daha önceki yazılarımda da HTML 5 Client ile vSphere Web Client arasındaki farklardan bahsetmiştim. Bu versiyon ile birlikte HTML 5 Client ile vSphere Web Client arasındaki benzerlik %90 seviyelerindedir. Ancak hala HTML5 Client ile yapamayacağınız bazı operasyonlar bulunuyor. Daha önce bu konu ile ilgili yazmış olduğum yazıya aşağıdan ulaşbilirsiniz.

vSphere 6.5 – HTML5 Client Limitasyonları

Ek olarak HTML 5 Client ile support edilen ve support edilmeyen özellikleri buradan görebilrisiniz.

vSphere 6.5 Update 1 ESXi Yenilikleri:

ESXi ile ilgili çok bir yenilik bulunmuyor. Bu versiyon ile birlikte aşağıdaki driver update’leri yapılmıştır.

Cavium qlnativefc driver

VMware nvme driver

Intel i40en driver with Lewisburg 10G NIC Support

Intel ne1000 driver with Lewisburg 1G NIC Support

Intel igbn driver

Intel ixgben driver

Broadcom ntg3 driver

vSphere 6.5 Update 1 vSAN Yenilikleri:

VUM yani vSphere Update Manager ile VSAN entegrasyonu bulunmaktadır. Normalde VMware Compatibility Guide üzerinden donanım’ın support edilip edilmediğine bakıyorduk. Artık bu işlemi vSphere Update Manager üzerinden kontrol edebiliriz. Önceki sürümlerde de VSAN update işlemini vSphere Update Manager üzerinden gerçekleştirebiliyorduk. Önceki vSAN sürümlerinde update işlemine başlamadan önce SAS, SATA Controller gibi aygıtların uyumluluğunu VMware HCL üzerinden kontrol etmemiz gerekiyordu. Bu işlem aslında ciddi anlamda vakit alan bir işlem. vSAN 6.6.1 ile birlikte VUM otomatik olarak VMware HCL üzerindeki driver vs bilgilerini çeker. Tabi burada sizin kullanmış olduğunuz donanıma uygun driver’lari karşınıza çıkarır. Böylece yeni çıkan driver, kritik düzeltmeler ile ilgili sürekli bilgi alırsınız.  Yeni ve uyumlu bir güncelleme olduğunzda VSAN HealthCheck bölümünde bir bildirim gözükür. Bu güncellemeleri VUM sayesinde otomatik olarak yükleyebilirsiniz. Böylece tek tek host’ları update etmek zorunda kalmaz, VUM ile hepsini otomatize edebilirsiniz.

vSAN 6.6.1 ile birlikte vSAN Cloud Analytics geldi. Bunun sayesinde vSAN cluster’ının performans’ını önceden yapılan test’ler ile analiz edebilirsiniz. Belirtmiş olduğunuz zamanlar arasında benchmark sonuçlarını inceleyebilir böylece sisteminizde bulunan performans sorunlarını daha iyi analiz edebilirsiniz. Çıkan sonuçları Ask VMware butonuna basarak VMware’in KB’lerine ulaşabilirsiniz. Ayrıca HCIBenck, vSAN Cloud Analytics yeni Performance Analytics bölümü ile API düzeyinde entegrasyona sahiptir. HCIBench Benchmark test’ini çalıştırabilir ve testin ayrıntılı sonuçlarını Performans Diagnostics bölümünde detaylı olarak görebilirsiniz.

vSAN alt yapısı gereği local disk’ler üzerinde çalıştığı için donanım arızalanması durumunda arızalı disk’i bulmak sorun olabilir. Bunun için VSAN 6.6.1 ile birlikte Led özelliğini çıkardı. Arızalı disk üzerinde Turn On Led yaparak disk üzerindeki led’leri yakabilir, böylece hangi disk’in arızalı olduğunu kolayca bulabilirsiniz. Bu özellik şuan için HP DL ve ML serisi Gen9 sunucular için desteklenmektedir.

Umarım faydalı olmuştur.

İyi çalışmalar.

[tayfundeger]

New Post has been published on VMware Virtualization Blog

New Post has been published on https://www.tayfundeger.com/esxi-7-ve-yeni-disk-yapisi.html

ESXi 7 ve Yeni Disk Yapısı

Merhaba,

ESXi 7 ve Yeni Disk Yapısı isimli yazımda sizlere ESXi 7 ‘nin disk yapısı hakkında bilgi vereceğim. Daha önce yazmış olduğum vSphere 7 ile ilgili yazılarıma aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz.

vSphere 7 Yenilikleri

vSphere 6.7 vs vSphere 7

VSAN 7 Yenilikleri

ESXi 7 yüklemek için USB, SD veya disk kullanabilirsiniz. USB ve SD cihazlara kurulum yaparken 8GB minimum gereksinim bulunuyor. USB ve SD cihaz haricinde bir kurulum yapacaksanız 32 GB ‘lık bir alana ihtiyacınız bulunuyor. ESXi 7’ye upgrade etmek için en az 4GB olan bir boot aygıtına ihtiyaç bulunmaktadır. Local bir disk, SAN veya iSCSI LUN’dan boot ederken, bir boot partition’ı, bootbank ve VMFS-L tabanlı ESX-OSData volume’u içeren sistem depolama birimlerinin oluşturulmasına izin vermek için 32 GB’lık bir disk gerekir. Böylece ESX-OSData volume’unda scratch location’da oluşmuş olur.

ESXi 7’den önceki versiyonlarda 5.2 GB’lık bir alan bize yeterli oluyordu. Ancak ESXi 7 ile birlikte artık bunda değişiklikler yapılı ve eskisi ile bir hayli farklı bir durum oluştu.

ESXi 7 ve Yeni Disk Yapısı

ESXi 7’den önceki versiyonlarda bootbank boyutları 250MB iken, ESXi 7 ile birlikte bu 500 MB olmuştur. 2 tane bootbank bölümü bulunmaktadır. Yukarıdaki ekranda vfat isimli ikitane partition’ın olduğunu görebilirsiniz. Eğer biz burada 8GB’lık bir alana ESXi kurmuş olsaydık vfat bölümleri yani bootbank 1 ve bootbank 2 bölümleri 500MB olarak ayrılacaktı.

Yukarıdaki ekran görüntüsünde kullanmış olduğunuz disk boyutuna göre oluşacak bootbank dosyalarını ve ESX-OSDATA partition’larını görebilirsiniz. 128GB’a kadar eğer bir disk kullanıyorsanız VMFS datastore’u olarak kullanamazsınız bu diski. Ancak 128GB ve üzerinde bir disk kullanırsanız bu diski aynı zamanda VMFS datastore’u olarak kullanabilirsiniz.

Bundan dolayı artık 128GB altında bulunan disklere kurulum yaptığımızda VMFS datastore olarak eklenmiyor,

Burada asıl soru şu aslında, neden 128GB altını VMFS olarak kullanamıyoruz? Yani neden bu sınır 128GB ile sınırlandırılmış?

Umarum faydalı olmuştur.

İyi çalışmalar.

[tayfundeger]

New Post has been published on

New Post has been published on https://www.tayfundeger.com/lifecycle-manager-ile-esxi-upgrade.html

Lifecycle Manager ile ESXi Upgrade

Merhaba,

Lifecycle Manager ile ESXi Upgrade isimli bu yazımda sizlere vSphere 7 ile birlikte gelen ve yeni özelliklerden biri olan Lifecycle Manager ile ilgli hem bilgi verip hemde ESXi upgrade’i nasıl yapılır bunu anlatacağım.

Lifecycle Manager ile ilgili daha önce kısaca bilgi vermiştim bu makalelerime aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz.

vSphere 7 Yenilikleri

vCenter Server 7 Yenilikleri

VSAN 7 Yenilikleri

Lifecycle Manager ile ESXi Upgrade

vSphere Lifecycle Manager ile vSphere Update Manager aynı aslında. vSphere 7 ile birlikte sadece vSphere Update Manager’in ismi vSphere Lifecycle Manager olarak değişmiştir. Tabiki vSphere Lifecycle Manager ile birlikte önemli yeniliklerde gelmektedir. Bu yazımda sadece Lifecycle Manager ile nasıl upgrade yapılacağını anlatacağım. Lifecycle Manager ile ilgili detaylı makaleyi ayrıca yayınlayacağım.

Ben bu yazımda ESXi ISO dosyası ile ESXi versiyonu nasıl upgrade edilir onu anlatacağım. Öncelikle işlem yapacağınız ESXi Server’i maintenance mode’ almanız gerekiyor.

Lifecycle Manager ile ESXi Upgrade

vCenter Server’a login olduktan sonra Home > Lifecycle Manager bölümüne giriş yapıyoruz.

Lifecycle Manager ile ESXi Upgrade

Lifecycle Manager bölümüne giriş yaptıktan sonra Imported ISOs bölümüne giriş yapıyoruz. Bu bölüme giriş yaptıktan sonra Import To butonuna basıyoruz. Karşımıza açılan ekranda indirmiş olduğumuz ISO dosyasını seçiyoruz ve Import butonuna basıyoruz.

Import bölümünden ISO yüklemek biraz zaman alacaktır. Tamamlandıktan sonra aşağıaki gibi ISO dosyası eklenmiş olacaktır.

ESXi ISO dosyasını Import ettikten sonra bu ISO dosyasını bir baseline’a bağlamamız gerekiyor. Bunun için New Baseline butonuna basıyoruz.

Baseline’a bir isim veriyoruz. Yüklemiş olduğumuz ISO dosyası ESXi Server 7 olduğu için ben baseline’a ESXi 7 ismini veriyorum. Next butonu ile devam ediyoruz.

Yüklemiş olduğumuz ISO dosyasını seçiyoruz ve Next butonu ile devam ediyoruz.

Faseline’i oluşturmayı tamamlamak için Finish butonuna basıyoruz.

Baseline dosyamız oluştu. Şimdi bu aşamadan sonra baseline dosyası ile ESXi ‘i upgrade etmemiz gerekiyor. Hangi ESXi ‘i upgrade etmek istiyorsak onu seçiyoruz ve Updates tab’ına giriş yapıyoruz.

Attached Baselines bölümünden daha demin oluşturmuş olduğumuz baseline’i ekliyoruz. Bunun için Attach > Attach Baseline or Baseline Group butonuna basıyoruz.

Karşımıza açılan ekranda oluşturduğumuz baseline’i seçiyoruz ve Attach butonuna basıyoruz.

ESXi 7 isimli baseline’imiz attach edildi. Bu aşamadan sonra bu baseline ile ESXi dosyasını upgrade edebiliriz. Bunun için Remidate butonuna basıyoruz.

Upgrade yapacağımız için karşımıza lisans anlaşması çıkıyor. Bunu kabul ediyoruz ve OK butonuna basıyoruz.

Bu aşamada Remidate butonuna basarak ESXi upgrade’ini başlatabiliriz.

Bu aşamada ESXi Server reboot olacaktır. Bundan dolayı ESXi, vCenter Server üzerinden disconnect duruma gelebilir. Upgrade’in ilerleme durumunu tasks bölümünden görebilirsiniz.

İşlem tamamlandıktan sonra ESXi tekrar vCenter Server’a connect olacak ve Summary bölümünde ESXi Server’in versiyonunu görebilirsiniz.

Umarım faydalı olmuştur.

İyi çalışmalar.

[tayfundeger]

New Post has been published on

New Post has been published on https://www.tayfundeger.com/vmware-vsphere-esxi-7-kurulumu.html

VMware vSphere ESXi 7 Kurulumu

Merhaba,

VMware vSphere ESXi 7 Kurulumu isimli bu makalemde sizlere yeni çıkan ESXi 7 sürümünün kurulumunu anlatacağım. Aslında bir önceki versiyondan bir farkı bulunmuyor ancak yinede merak eden kişilere rehber olacağını düşünüyorum.

VMware vSphere ESXi 7 Kurulumuna başlamadan önce, vSphere 7 ile birlikte gelen yenilikleri incelemenizi tavsiye ederim. Bunun için aşağıdaki linkleri inceleyebilirsiniz.

VMware vSphere ESXi 7 Kurulumu

vCenter Server 7 Upgrade Öncesi

vSphere 7 DRS Yenilikleri

vCenter Server 7 Yenilikleri

vSphere 7 Yenilikleri

vSphere 6.7 vs vSphere 7

VSAN 7 Yenilikleri

ESXi 7 Hardware Gereksinimleri:

ESXi host’un kurulacağı sunucuda minimum 2 core bulunmalıdır.

Eylül 2006’dan sonra release olan 64-bit X86 CPU’lar support edilmektedir. Support edilen işlemciler ile ilgili http://www.vmware.com/resources/compatibility link’ini inceleyebilirsiniz.

BIOS üzerinden CPU ‘da bulunan NX/XD değerlerinin enable olması gerekmektedir.

ESXi 7 için minimum 4GB fiziksel memory gerekmektedir. Ancak önerilen memory miktarı 8GB’dır.

ESXi 7’nin kurulacağı sunucu üzerinde hardware virtualization support edilmelidir. (Intel VT-x veya AMD RVI)

1 veya daha fazla gigabit veya fast ethernet olmalıdır. Support edilen network kart’ları için http://www.vmware.com/resources/compatibility adresini inceleyebilirsiniz.

ESXi 7 Storage Gereksinimleri:

ESXi 7 kurulumu veya upgrade’i için minimum 8 GB boyutunda bir boot device bulunmalıdır. Eğer USB veya SD kart harici bir yere kurulum yapacaksanız 32 GB free space olması önerilmektedir. ESXi host’u doğrudan USB veya SD kart üzerine kurabililrsiniz. Ancak bu işlemi yaptıkdan sonra scratch bölümü USB veya SD kart üzerinde oluşmaz. Bunun sebebi yoğun IO taleplerini USB veya SD kartın karşılayamamasından kaynaklanmaktadır. Eğer ESXi host üzerinde local bir diske kurulum yapmıyorsanız SD veya USB aygıtlara kurulum yapıyorsanız scratch partition’ı ramdisk üzerinde oluşturulur. SD veya USB aygıt üzerine kurulum yaptıysanız kurulum veya upgrade’den sonra yine scratch partition’ın ayarlanması gerekmektedir.

Konu ile ilgili aşağıdaki link incelenebilir.

http://kb.vmware.com/kb/2004784

ESXi 7 için support edilen Remote Management Server Model’leri aşağıdaki gibidir.

Remote Management Server Model Firmware Version Java Dell DRAC 7 1.30.30 (Build 43) 1.7.0_60-b19 Dell DRAC 6 1.54 (Build 15), 1.70 (Build 21) 1.6.0_24 Dell DRAC 5 1.0, 1.45, 1.51 1.6.0_20,1.6.0_203 Dell DRAC 4 1.75 1.6.0_23 HP ILO 1.81, 1.92 1.6.0_22, 1.6.0_23 HP ILO 2 1.8, 1.81 1.6.0_20, 1.6.0_23 HP ILO 3 1.28 1.7.0_60-b19 HP ILO 4 1.13 1.7.0_60-b19 IBM RSA 2 1.03, 1.2 1.6.0_22

Performans için ESXi host önerileri:

Aşağıdaki bilgiler doğrultusunda ESXi host üzerinden daha fazla performans alabilirsiniz.

Memory:

ESXi host üzerinde bulunan 8GB memory ile ESXi ‘in tüm özelliklerini kullanabilir ve üzerine küçük virtual machine’ler oluşturabilrisiniz. Virtual machine sayısına ve bunların memory boyutlarına göre ESXi host üzerinde daha fazla memory gereksinimi olabilir. Bunun için ESXi host üzerinde çalışacak virtual machine sayısına göre fizik sunucuya memory yatırım�� yapmalısınız.

Network card:

Management ve virtual machine network’u için farklı fiziksel network kartları kullanmalısınız. Virtual machine network’unde gigabit network kartı kullanmanız virtual machine’lerin daha yüksek network trafiği kullanmasına olanak verir.

Disk:

Virtual machine’lerinizi özellikle virtual machine’ler için ayrılan datastore’larda barındırın. ESXi host’un kurulu olduğu local disk’e mümkün olduğu kadar virtual machine kurmayın. Böylece performans probleminden en az etkilenmiş olursunuz.

VMFS:

ESXi ‘i kurduğunuz disk eğer local disk ise bu alan kurulum esnasında otomatik olarak VMFS  formatına dönüştürülür. Eğer ekstra disk eklerseniz bunu vSphere Web Client’i kullanarak formatlamanız gerekmektedir.

Processors:

Hızlı CPU kullanılması ESXi host’un performansını iyileştirir. Yoğun yük altında yüksek cache’li CPU’lar kullanılması tavsiye edilmektedir.

Hardware compatibility:

Support edilen ESXi 7 driver’ları ile ilgili aşağıdaki link’i inceleyebilirsiniz.

http://www.vmware.com/resources/compatibility

Port Gereksinimleri:

ESXi host’un üzerinde basit bir firewall bulunmaktadır. Bu firewall gerektiği anda ESXi host üzerindeki port’ları açıp kapatabilir.

Incoming Firewall Connections Port Protocol Service Description 5988 TCP CIM Server Server for CIM (Common Information Model). 5989 TCP CIM Secure Server Secure server for CIM. 427 TCP, UDP CIM SLP The CIM client uses the Service Location Protocol, version 2 (SLPv2) to find CIM servers. 546 DHCPv6 DHCP client for IPv6. 8301, 8302 UDP DVSSync DVSSync ports are used for synchronizing states of distributed virtual ports between hosts that have VMware FT record/replay enabled. Only hosts that run primary or backup virtual machines must have these ports open. On hosts that are not using VMware FT these ports do not have to be open. 902 TCP NFC Network File Copy (NFC) provides a file-type-aware FTP service for vSphere components. ESXi uses NFC for operations such as copying and moving data between datastores by default. 12345, 23451 UDP vSAN Clustering Service VMware vSAN Cluster Monitoring and Membership Directory Service. Uses UDP-based IP multicast to establish cluster members and distribute vSAN metadata to all cluster members. If disabled, vSAN does not work. 68 UDP DHCP Client DHCP client for IPv4. 53 UDP DNS Client DNS client. 8200, 8100, 8300 TCP, UDP Fault Tolerance Traffic between hosts for vSphere Fault Tolerance (FT). 6999 UDP NSX Distributed Logical Router Service NSX Virtual Distributed Router service. The firewall port associated with this service is opened when NSX VIBs are installed and the VDR module is created. If no VDR instances are associated with the host, the port does not have to be open.

This service was called NSX Distributed Logical Router in earlier versions of the product.

2233 TCP vSAN Transport vSAN reliable datagram transport. Uses TCP and is used for vSAN storage IO. If disabled, vSAN does not work. 161 UDP SNMP Server Allows the host to connect to an SNMP server. 22 TCP SSH Server Required for SSH access. 8000 TCP vMotion Required for a virtual machine migration with vMotion. ESXi hosts listen on port 8000 for TCP connections from remote ESXi hosts for vMotion traffic. 8080 TCP vsanvp vSAN VASA Vendor Provider. Used by the Storage Management Service (SMS) that is part of vCenter to access information about vSAN storage profiles, capabilities, and compliance. If disabled, vSAN Storage Profile Based Management (SPBM) does not work. 80 TCP vSphere Web Access Welcome page, with download links for different interfaces. 5900 -5964 TCP RFB protocol 80, 9000 TCP vSphere Lifecycle Manager 9080 TCP I/O Filter Service Used by the I/O Filters storage feature.

Outgoing Firewall Connections Port Protocol Service Description 427 TCP, UDP CIM SLP The CIM client uses the Service Location Protocol, version 2 (SLPv2) to find CIM servers. 547 TCP, UDP DHCPv6 DHCP client for IPv6. 8301, 8302 UDP DVSSync DVSSync ports are used for synchronizing states of distributed virtual ports between hosts that have VMware FT record/replay enabled. Only hosts that run primary or backup virtual machines must have these ports open. On hosts that are not using VMware FT these ports do not have to be open. 44046, 31031 TCP HBR Used for an ongoing replication traffic by vSphere Replication and VMware Site Recovery Manager. 902 TCP NFC Network File Copy (NFC) provides a file-type-aware FTP service for vSphere components. ESXi uses NFC for operations such as copying and moving data between datastores by default. 9 UDP WOL Used by Wake on LAN. 12345 23451 UDP vSAN Clustering Service Cluster Monitoring, Membership, and Directory Service used by vSAN. 68 UDP DHCP Client DHCP client. 53 TCP, UDP DNS Client DNS client. 80, 8200, 8100, 8300 TCP, UDP Fault Tolerance Supports VMware Fault Tolerance. 3260 TCP Software iSCSI Client Supports software iSCSI. 6999 UDP NSX Distributed Logical Router Service The firewall port associated with this service is opened when NSX VIBs are installed and the VDR module is created. If no VDR instances are associated with the host, the port does not have to be open. 5671 TCP rabbitmqproxy A proxy running on the ESXi host. This proxy allows applications that are running inside virtual machines to communicate with the AMQP brokers that are running in the vCenter network domain.

The virtual machine does not have to be on the network, that is, no NIC is required. Ensure that outgoing connection IP addresses include at least the brokers in use or future. You can add brokers later to scale up.

2233 TCP vSAN Transport Used for RDT traffic (Unicast peer to peer communication) between vSAN nodes. 8000 TCP vMotion Required for virtual machine migration with vMotion. 902 UDP VMware vCenter Agent vCenter Server agent. 8080 TCP vsanvp Used for vSAN Vendor Provider traffic. 80, 9000 TCP vSphere Lifecycle Manager

Firewall Ports for Services That Are Not Visible in the UI by Default Port Protocol Service Comment 5900 -5964 TCP RFB protocol The RFB protocol is a simple protocol for remote access to graphical user interfaces. 8889 TCP OpenWSMAN Daemon Web Services Management (WS-Management is a DMTF open standard for the management of servers, devices, applications, and Web services.

Yukarıdaki gereksinimleri karşıladıktan sonra artık ESXi kurulumunu yapabiliriz. Bunun için aşağıdaki link’den indirdiğimiz ISO’yu sunucumuza mount ediyoruz.

vSphere 7 Release Oldu!

Yukarıdaki linkten ESXi 7 ISO Download ediyoruz. ISO download ettikten sonra fiziksel sunucumuza mount ediyoruz.

ISO’dan sunucuyu boot ettikten sonra karşımıza aşağıdaki gibi boot ekranı gelecektir.

VMware vSphere ESXi 7 Kurulumu

ESXi boot oluyor. Normal şartlarda burada ESXİ boot ekranı gelmesi gerekiyor ancak ESXi 7 ile birlikte bu kaldırılmış. Doğrudan ISO üzerinden boot oluyor.

VMware vSphere ESXi 7 Kurulumu

ESXi 7 kurulum ekranında Enter butonu ile kuruluma başlıyoruz.

VMware vSphere ESXi 7 Kurulumu

Kullanıcı sözleşmesini kabul etmek için F11 butonunu kullanıyoruz.

VMware vSphere ESXi 7 Kurulumu

VMware vSphere ESXi 7 Kurulumu

ESXi 7 ‘nin kurulacağı disk’i seçiyoruz ve Enter butonuna basıyoruz. Burada VMFS3 datastore’larınız var ise bunlar otomatik olarak VMFS5 ‘e upgrade edilecektir.

Klavye dil seçeneklerini ben genellikle Default olarak bırakıyorum. Eğer ILO, IDRAC gibi yerlerden kurulum yapıyorsanız bazen klavye dil seçeneklerini değiştirmeniz gerekebiliyor. Ancak default bırakmanıza bir sakınca bulunmuyor.

Enter ile devam ediyoruz.

VMware vSphere ESXi 7 Kurulumu

ESXi 7 için root şifresi belirtiyoruz. ESXi 7 ‘nin root şifresini kaybetmeniz durumunda yeniden kurmaktan başka bir çözümünüz bulunmuyor. Official olarak önerilen tek yöntem yeniden kurmaktır. Yeniden kurulum esnasında veri kaybı yaşamazsınız.

Root şifresini belirttikten sonra Enter butonu ile devam ediyoruz.

VMware vSphere ESXi 7 Kurulumu

Yapmış olduğumuz işlemleri F11 butonu ile onaylayıp kuruluma başlıyoruz. ESXi 7’nin kurulumu oldukça kısa bir süre içerisinde tamamlanacaktır. Hatta bana sorarsanız daha önceki ESXi sürümlerine göre daha hızlı kuruluyor 🙂

VMware vSphere ESXi 7 Kurulumu

VMware vSphere ESXi 7 Kurulumu başlıyor. Kurulum süresi sahip olduğunuz fiziksel donanım’ın özelliklerine göre değişkenlik gösterecektir.

VMware vSphere ESXi 7 Kurulumu

VMware vSphere ESXi 7 Kurulumu tamamlandıktan sonra Enter butonu ile ESXi 7 ‘nin kurulumunu tamamlıyoruz.

ESXi 7 kurulumu tamamlandıktan sonra ve ESXi 7 açıldıktan sonra artık F2 butonu ile IP konfigurasyonun yapabiliriz. Bunun için F2 butonuna basıyoruz ve Configure Network bölümünden ESXi 7 ‘nin network ayarlarını yapıyoruz.

ESXi ‘in önceki sürümlerinde vSphere Client kaldırıldığı için tüm işlemlerimizi browser üzerinden gerçekleştiriyorduk. Bu versiyonda da aynı şekilde browser üzerinden erişim sağlıyoruz.

ESXi 7 kurulumu tamamlandıktan sonra browser üzerinden erişim sağlayabilir ve versiyon bilgisini kontrol edebilirisniz.

Kurulumu sırasında mutlaka ve mutlaka Custom ESXi ISO kullanmanızı tavsiye ederim. Daha önce Custom ESXi ISO ile ilgili makaleme aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz.

Neden Custom ESXi ISO Kullanmalıyız?

Umarım faydalı olmuştur.

İyi çalışmalar.

[tayfundeger]

New Post has been published on

New Post has been published on https://www.tayfundeger.com/vsan-stretched-cluster-nasil-olusturulur.html

VSAN Stretched Cluster Nasıl Oluşturulur?

Merhaba,

VSAN Stretched Cluster Nasıl Oluşturulur? isimli bu yazımda sizlere VSAN’ın en çok beğenilen ve en ilgi gören mimarilerinden biri olan Stretched Cluster hakkında detaylı bilgi vereceğim.

Stretched Cluster’in ne olduğunu bilmiyorsanız aşağıdaki makalemi okumanız gerekiyor çünkü bu yazımda Stretched Cluster ne olduğu konusu ile ilgili detaylı bilgi veremeyeceğim.

VSAN – Stretched Cluster ve Fault Domain

VSAN Stretched Cluster

VSAN – Stretched Cluster ve Network Bandwidth

VSAN – Cluster Seçenekleri Nelerdir?

VSAN Stretched Cluster Nasıl Oluşturulur?

VSAN Strertched cluster kullanmamızın önemli sebeplerinden birtaneside site yedekliliğinin sağlanmasıdır. Farklı site’larda bulunan VSAN node’larını tek bir cluster altında toplayabilir, böylece bir site’in down olması durumunda diğer site’in üzerinde virtual machine’leriniz sorunsuzca çalışmaya devam eder.

Ben bu yazımda sizlere Stretched Cluster oluşturacağım. Stretched Cluster oluştururken şu şekilde bir kurgu yaptım.

Site A ‘da 4 adet ESXi host ve Site B’de 4 adet ESXi host bulunacaktır. Ayrıca 1 tanede Witness host’umuz olacaktır. Ben Witness host’u daha önce deploy ettim. Witness host ile ilgili aşağıdaki makaleyi inceleyebilirsiniz.

VSAN – Witness Appliance Nedir? Ne iş Yapar?

vCenter Server Appliance kurdum ve herşey hazır durumda. Stretched Cluster oluşturmak için artık başlayabiliriz.

VSAN New Cluster

İlk olarak Cluster oluşturuyoruz ve Cluster oluştururken vSphere HA, vSphere DRS ve VSAN’ı aktif ediyoruz ve OK butonuna basıyoruz.

VSAN Stretched Cluster Nasıl Oluşturulur?

Stretched cluster oluşturma işlemine QuickStart ile devam edeceğim. Cluster’ı oluşturduktan sonra zaten karşımıza direk QuickStart bölümü gelecektir. Burada Add hosts bölümünden Stretched cluster’da kullanacağımız host’ları ekliyoruz.

VSAN Add Hosts

Stretched Cluster’da kullanılacak ESXi host’larımızı ekliyoruz. Burada Witness host’u eklemenize gerek bulunmuyor. Witness’i cluster’ın dışında bir ortamda tutmanız yeterli olacaktır. ESXi host’ların bilgilerini ekledikten sonra Next butonu ile devam ediyoruz.

VSAN Security Alert

Karşımıza çıkan Security Alert”de yer alan ESXi host’ları seçiyoruz ve OK butonu ile devam ediyoruz.

VSAN Add Hosts

Host summary bölümünde ESXİ host’ların versiyon bilgilerini görebilirsiniz. Next ile devam ediyoruz.

VSAN Add Hosts

Ready to complete bölümünde eklenecek ESXi host’ların listesini görüyoruz ve Finish butonu ile işlemi sonlandırıyoruz.

VSAN Stretched Cluster

Add hosts bölümünden host’ları ekledikten sonra VSAN kendisi bir healthcheck çalıştıracaktır. Burada kullanmış olduğunuz donanıma göre uyarılar alabilirsiniz. Ben nested bir ortamda kuurulum yaptığım için uyarılar almam normal. Ancak gerçek fiziksel bir donanım üzerine kurulum yaptığınızda, node’larınız VSAN Ready ise zaten health check bölümünde bir hata ile karşılaşmayacaksınız. Add hosts bölümü validate olduktan sonra artık 3. bölüme geçebilirsiniz.

Configure Cluster bölümünde yer alan Configure butonuna basıyoruz.

VSAN Distributed Switch

Configure Cluster bölümünde ilk olarak Distributed switch ayarlarını yapmanız gerekiyor. Eğer bu ayarları daha sonra yapacaksanız Configure networking settings later seçeneğini seçebilirsiniz.

Ben burada Distributed switch‘de kullanılacak uplink’leri seçiyorum ve Next ile devam ediyorum. Siz isterseniz distributed switch ismini veya kendi oluşturduğunuz distributed switch’i kullanabilirsiniz. Ancak eğer default olarak bırakırsanız kendisi distributed switch’i oluşturacaktır. Next ile devam ediyoruz.

VSAN vMotion Traffic

vMotion Traffic bölümünde VSAN Stretched Cluster‘da kullanılacak vMotion network’unu belirlemeniz gerekiyor. vMotion network bir VMkernel portgroup olduğu için IP belirtmeniz gerekiyor. Eğer ortamınızda DHCP var ise DHCP olarak bırakabilirsiniz ancak production ortamlarında static belirtmenizi tavsiye ederim. Virtual machine’lerin taşınması için gerekli olan vMotion network’unu ayarlamak için IP belirtmemiz gerekiyor. Burada autofill butonuna basarak tüm ESXi host’ların vMotion Network’lerini ayarlayabilirsiniz.

Next ile devam ediyoruz.

VSAN Stroage Traffic

VSAN ‘da node’lar arasında veri trafiği network üzerinden aktarılır. Bundan dolayı VSAN trafiği için ESXi host’lara VMkernel portgroup tanımlanması gerekiyor. Storage traffic bölümünde VSAN trafiği için kullanılacak IP’ler belirtiyoruz. Yine burada Autofill butonunu kullanarak ESXİ host’lara IP’leri tanımlayabilirsiniz.

Next ile devam ediyoruz.

VSAN Advanced Options

Advanced Options bölümünden vSphere HA ve vSphere DRS’i ayarlayabilirsiniz. Bu seçeneklerde detaylı bir ayar yapmanıza gerek yok çünkü işlemler tamamlandıktan sonra vSphere HA ve vSphere DRS ayarlarını tekrar değiştirebilirsiniz.

VSAN Options altında yer alan Deployment Type bölümünü Stretched Cluster olarak değiştirmeniz gerekiyor.

Next ile devam ediyoruz.

VSAN Claim Disks

Claim disk bölümünde VSAN için kullanılacak Cache ve Capacity disklerini seçiyoruz. Kendisi default olarak bu diskleri zaten seçecektir. Ancak siz isterseniz bunları kendiniz değiştirebilirsiniz.

Next ile devam ediyoruz.

VSAN Support Insight

VSAN Support Insight, VSAN 6.6.1 bir ile birikte gelen bir özelliktir. VSAN Support Insight ile ilgili ben bazı bilgiler vermiştim. Buna aşağıdaki linkten ulaşabiilrsiniz.

VSAN 6.7 Update 3 Yenilikleri

Ancak VSAN Support Insight ile ilgili ayrıca bir makale yazacağım.

Next ile devam ediyoruz.

VSAN Proxy Settings

VSAN Support Insight’in kullanması için veya online healthcheck ‘in yapılması için vCenter Server’in internete çıkması gerekmektedir. Bunun için burada Proxy belirtebilirsiniz. Proxy belirtmenizi tavsiye ediyorum çünkü vCenter Server belirli aralıklar ile verileri VMware ile paylaşır ve altyapınızın güncellik durumunu görebilirsiniz.

Next ile devam ediyoruz.

VSAN Fault Domains

Configure Fault Domain bölümünde Site B üzerinde yer alan ESXi host’larımızı Secondary bölümüne ekliyoruz. Fault Domain ile iligli daha önce bir makale yazmıştım. Bu yazıma aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz.

VSAN – Fault Domain

VSAN – Stretched Cluster ve Fault Domain

Site B’de yer alan host’larımı Secondary olarak ekliyorum ve Next ile devam ediyorum.

VSAN Witness Host

Select Witness host bölümünde Witness host’umuzu seçiyoruz. Stretched cluster kurulumuna başlamadan önce Witness host’u vCenter Server’a eklemiştim. Buradan Witness host’u seçiyorum ve Next ile devam ediyorum.

VSAN Claim Witness Host

Witness host’un kullandığı disk grubunun disklerini seçiyoruz ve next ile devam ediyoruz.

VSAN Stretched Cluster Finish

Son olarak Stretched Cluster’ı Finish butonu ile oluşturmaya başlıyoruz.

Stretched Cluster oluşturma işlemi ortalama 15-20 dakika sürebiliyor. Tabi bu benim şuanda kullandığım ortam için geçerli. 8 host için ortalama 20 dakika gibi süre aldı. Ancak sizin ortamınız daha büyük ise bu sürede değişkenlikler olacaktır.

VSAN Task-Event

VSAN Stretched Cluster’ın oluşturulma aşamalarını task event bölümünden detaylı olarak görebilirsiniz.

VSAN Capacity

VSAN Fault Domains

  VSAN Stretched Cluster’ı başarılı bir şekilde oluşturduk. Cluster’ı seçip Monitor > Capacity bölümünden oluşturduğunuz Stretched Cluster’ın kapasitesini görebilirsiniz. Bu aşamadan sonra virtual machine’lerinizi kurmaya başlayabilirsiniz.

Umarım faydalı olmuştur.

İyi çalışmalar.

[tayfundeger]

New Post has been published on

New Post has been published on https://www.tayfundeger.com/vsphere-7-drs-yenilikleri.html

vSphere 7 DRS Yenilikleri

Merhaba,

vSphere 7 DRS Yenilikleri isimli bu yazımda sizlere yakın bir zaman içerisinde duyurusu yapılan vSphere 7 ile birlikte gelen DRS yeniliklerinden bahsedeceğim. Daha önce vSphere 7 ile birlikte gelen özellikleri yayınlamıştım. Bunlara aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz.

vCenter Server 7 Yenilikleri

vSphere 7 Yenilikleri

vSphere 6.7 vs vSphere 7

VSAN 7 Yenilikleri

DRS yani Distributed Resource Scheduler. DRS’in eğer ne olduğunu bilmiyorsanız aşağıdaki link’i inceleyebilirsiniz.

DRS nasıl çalışır?

Objective 1.6 – Describe and differentiate among vSphere, HA, DRS, and SDRS functionality

vSphere DRS, VMware 2006 yılında çıkarmış olduğu efsane güzel bir özellik. DRS sayesinde cluster’ınızda bulunan virtual machine’ler performans problemlerinin önüne geçmek için farklı host’lara migrate edilir.

vSphere 7 DRS Yenilikleri

vSphere 7 ile birlikte DRS üzerinde çeşitli geliştirmeler yaşanmıştır. Daha önce yamış olduğun vSphere 7 makalelerinde bundan bahsetmiştim ancak bu makalemde biraz daha detaya gireceğim. vSphere 7 ile birlikte gelen DRS’e DRS 2.0 deniyor. DRS 2.0 ile birlikte ne gibi yenilikler geliyor, DRS 1.0 ile arasındaki fark nedir bunlardan bahsedelim.

vSphere 7 DRS Yenilikleri

Bir önceki DRS versiyonunda yani vSphere 7’den önceki DRS’lerde diyelim daha anlaşılır olur. Önceki sürümden hatırlayacağınız gibi, orijinal DRS cluster merkezlidir. Her 5 dakikada bir çalışır ve cluster çapında standart sapma modeli kullanır. DRS her 5 dakikada bir çalışır, cluster’ın snapshot’ını alır ve bunun neticesinde algoritmasını çalıştırır. DRS 2.0 ile birlikte artık DRS her 1 dakika da bir çalışacak ve çok daha hızlı işlem yapacaktır. vSphere 7’den önceki DRS’ler cluster’a odaklanırken, vSphere 7 ile birlikte gelen DRS 2.0 artık virtual machine’e daha çok odaklanmıştır. Bu çok önemlidir çünkü burada VM Score diye bir kavram karşımıza çıkıyor.

vSphere 7 DRS Yenilikleri

DRS bir virtual machine’i taşıyor peki taşımış olduğu yerdeki virtual machine’ler bundan nasıl etkileniyor? Yeni DRS mantığı, bu soruları ele alan çok farklı bir yaklaşım benimsiyor. ESXi host’da bir VM DRS puanı hesaplar ve virtual machine’e en yüksek VM DRS puanını sağlayan bir ESXi host’a taşır. Eski DRS versiyonundan en büyük farkı, artık ESXi host’un yükünü dengelememesidir. Bu, DRS’in ESXi host kullanımını daha az önemsediği ve virtual machine mutluluğuna öncelik verdiği anlamına gelir. VM DRS puanı da her dakika hesaplanır ve bu da kaynakların çok daha ayrıntılı bir optimizasyonuyla sonuçlanır.

DRS 2.0’da sunulan bir diğer özellik de uygun Network Yükü Dengeleme yani Network Load Balancing yapabilmesidir. vSphere 6.5 ile birlikte gelen yeni özelliklerden birtanesi vSphere DRS’in artık network’ude kontrol edebilme özelliğiydi. Evet, geçmişte ağ yükü üzerindeki dengeyi yükleme seçeneğimiz vardı, ama asla birincil öncelikte değildi. Bu, yalnızca CPU ve memory dikkate alındıktan sonra bakılan ikincil bir metrikti. Dolayısıyla, CPU veya memory açısından dengelemeye gerek olmasaydı, network kullanımına bile bakılamazdı. DRS 2.0 network ile birincil metrik, yani virtual machine’lerin gösterildiği gibi network kullanımını dengelemek için taşınabilecektir.

DRS Scalable Shares

DRS 2.0 ile birlikte vSphere DRS menüsünde karşımıza yeni bir bölüm çıkıyor. Scalable Shares seçeneği DRS 2.0 ile birlikte gelen yeni özelliklerden. Scalable Shares cluster düzeyinde veya resource pool düzeyinde yapılandırılır. Scalable Shares seçeneği, bir resource pool’daki virtual machine’lerin sayısına bağlı olarak diğer resource pool’lara kaynek sağlar. Scalable Shares‘i cluster düzeyinde veya resource pool düzeyinde aktif edebiliyorsunuz. VMware bunu daha çok resource pool seviyesinde kullanmanızı tavsiye ediyor.

Share değerleri ve resource pool ile ilgili daha önce bir makale yazmıştım. Bu makaleme aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz.

CPU/Memory/Disk Shares Değerleri

Neden Resource Pool Kullanılır?

Objective 1.7 – Describe and identify resource pools and use cases

DRS Scalable Shares

Share değeri High ve Normal olan bir resource pool oluşturduğunuzda, share değeri High olan resource pool’un değeri 8000 olur. Share değeri Normal olan resource pool’un ise 4000 değeri olur. Başka bir deyişle, High ve Normal share değerleri arasında 2: 1 oranı bulunmaktadır. Şimdi High share değerine sahip resource pool’da 8 virtual machine’iniz ve Normal share değeri olan resource pool’da 1 virtual machine’iniz var. Normal share değerine sahip resource pool’da tek bir virtual machine 8 adet virtual machine’in bulunduğu resource pool ile aynı kaynakları paylaşıyor. Kaynak yetersizliğinin olması durumunda veya öncelikli kaynak tahsis edilmeye başlandığında High share değeri olan resource pool daha öncelikli kaynak alacaktır. Ayrıca 8 adet içinde virtual machine olacağı için kaynak çekişme yoğunluğu daha yüksek olacaktır.

Scalable shares kullanarak DRS, resource pool’da bulunan virtual machine’lerin sayısına bağlı olarak resource pool’u otomatik olarak ayarlar ve böylece artık manuel olarak ayarlamanız gerekmediği için resource pool’u daha kullanışlı hale getirir.

vSphere 7 ile birlikte gelen DRS yenilikleri ile ilgili aşağıdaki videoyu izlemenizi tavsiye ederim.

Umarım faydalı olmuştur.

İyi çalışmalar.

[tayfundeger]

New Post has been published on

New Post has been published on https://www.tayfundeger.com/vcenter-server-7-yenilikleri.html

vCenter Server 7 Yenilikleri

Merhaba,

vCenter Server 7 Yenilikleri ile ilgili bu yazımda sizlere vCenter Server 7 ile birlikte gelen yeni özelliklerden bahsedeceğim. vSphere 7 ile birlikte gelen yenilikleri daha önce anlatmıştım. Bu yazılarıma aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz.

vSphere 7 Yenilikleri

vSphere 6.7 vs vSphere 7

VSAN 7 Yenilikleri

vCenter Server 7 Yenilikleri

vSphere 7 ile birlikte vCenter Server 7 üzerinde de önemli yenilikler geldi. Ben bu yeniliklere yukarıdaki linkte kısmen belirtmiştim. Bu yazımda doğrudan vCenter Server 7 ile birlikte gelen yeniliklerden bahsedeceğim. Öncelikle vCenter Server 7 ile birlikte gelen yenilikleri kısa başlıklar halinde yazalım ve ardından bunları detaylı olarak inceleyelim.

Öncelikle şunu söylemem gerekiyor, vCenter Server 7 ile birlikte artık Windows vCenter Server bulunmuyor. Artık yanlızca ve yanlızca vCenter Server Appliance kullanacağız. vCenter Server Appliance’in yönetimini yapmanız için linux bilmenize gerek bulunmuyor. Web arayüzü üzerinden tüm işlemlerinizi gerçekleştiriyorsunuz. Photos OS Linux v3.0 işletim sistemine sahiptir. vCenter Server 7 ile birlikte artık vSphere Web Client’da bulunmuyor. Artık tüm işemlerimizi vSphere Cient üzerinden yani HTML5 Client üzerinden yapacağız.

vCenter Server’in upgrade’ini yapmak için minimum vCenter Server 6.5 veya vCenter Server 6.7 versiyonunsa hip olmanız gerekiyor. vCenter Server Appliance yanlıca bir ESXi üzerine kurulduğu için ESXi sürümünün minimum ESXi Server 6.5 olması gerekir.

vCenter Server, vCenter Server 6.5 ve 6.7’den yükseltmeleri destekler, ancak vCenter Server cihazının temiz dağıtımı yalnızca ESXi ana bilgisayar sürümü 6.5 veya daha yenisinde desteklenir. ESXi 6.0’da vCenter sunucu 7.0’ı dağıtamazsınız.

vCenter Server Profiles

Update Planner

Upgrade & Converge

Multi-homing support

VM Template Management and Versioning

vCenter Server 7 Yenilikleri

vCenter Server 7 ile birlikte vSphere Client ‘da da bazı ufak değişiklikler yapıldı. vSphere Client’a login olduktan sonra Host And Clusters bölümünde vCenter Server’i seçtiğinizde karşınıza bu vCenter Server’in versiyon bilgilerini, en son ne zaman update edildiğini hatta en son alınan file based backup’ın zamanını bile görebilirsiniz. Bu oldukça güzel bir gelişme. Tek ekrandan tüm detaylara ulaşabileceğiz.

Gelen yenilikler hakkında detaylı bilgi vermeye başlayalım.

vCenter Server Profiles:

Önemli: Bu özelliği ESXi host profile ile karıştırmayınız.

VMware vCenter Server Profiles sayesinde, vCenter Server üzerindeki yapılandırmayı export edebilmeyi ve bunu farklı bir vCenter Server’a import etmemize izin veren bir API arabirimi sağlayan bir özelliktir. Oldukça güzel ve tercih edilecek bir özellik. Bu 4 farklı REST API kullanılarak gerçekleşir. Bunlar;

List

Export

Validate

Import

vCenter Server Profiles

List API, export edilebilen yapılandırmaların bir listesini çıkartır. Eğer isterseniz JSON olarak export edebilir ve gerekirse düzenleyebilirsiniz. Validate API, hedef vCenter Sunucusu ile ilgili yapılandırmanın kontrol edilmesine izin verir. Import API, istenen yapılandırma değişikliklerini istenen vCenter Sunucusuna almak için çalıştırılır.

vCenter Server Profiles

vCenter Server’a login olduktan sonra Developer Center altında API Explorer altından appliance’ı seçmeniz durumunda API’ları görebileceksiniz ve belirtmiş olduğum işlemleri yapabileceksiniz.

Update Planner:

vCenter Server 7 ile birlikte, lifecycle management yani yaşam döngüsü yönetiminde ciddi anlamda çalışma yapmıştır. Bu sayede hem ESXi hemde vCenter Server’in lifecycle management’ini yapabileceğiz.

Update planner, vCenter Server 7’de bulunan ve klasik update manager’in resmi olarak yerini alan yeni bir özellik olan vSphere Lifecycle Manager’in bir parçasıdır. Artık bu ürünü vCenter Server’in güncellemelerini gerçekleştirmek içinde kullanacağız. vCenter Server’in yaşam döngüsünü (lifecycle management) basitleştitrmek için Update Planner, güncellemeleri, patch’leri ve upgrade’leri yönetir.

Upgrade & Converge:

vCenter Server 7 ile birlikte External Platform Services Deployment artık desteklenmediği için tüm kurulum işlemlerinde yanlızca embedded seçeneği geçerli oluyor.

Upgrade & Converge

Basit bir işlem ile upgrade ve converge operasyonları gerçekleştirilebilir. Upgrade işlemi sırasında SSO domain’i external bir Platform Services Controller içeriyor ise upgrade işlemi sırasında PSC’ler embedded’a çevrilir, dönüştürülür. Upgrade sonrasında PSC’lerin decommisioning yapılması gerekmektedir. Zaten ilerleyen süre içerisinde bunun makalesini yayınlıyor olacağım.

Multi-homing support:

Bu yeni duyduğunuz bir kavram ancak beğeneceğinizi düşünüyorum. vCenter Server Appliance üzerinde artık birden fazla nic kullanabileceğiz. Normalde vCenter Server HA haricinde birden çok NIC desteklenmediği belirtilmişti. vCenter Server 7 ile birlikte artık çoklu uplink desteklenmektedir. Ancak sınırsız şekilde uplink ekleyemiyorsunuz tabiki 🙂 Maksimum 4 adet NIC ekleyebiliyorsunuz. 4 ‘den fazla ekleyebilirsiniz ancak support edilen miktar 4’dür.

Multi-homing support

Neden peki fazla nic eklememiz gerekiyor?

Bazı kuruluşların vCenter sunucusunu birden çok NIC ile yapılandırması gerekir. Bunun nedeni, özel bir yedekleme ağına sahip olmaları veya bir DMZ’nin ortak tarafında bulunan bir ESXi host’a erişmek istedikleri gerçeğinden kaynaklanmaktadır. Ayrıca, ayrı bir ağ gerektiren bazı 3. taraf izleme sistemleri olabilir.

Ek olarak NIC 1 artık VCHA için ayrılmış, rezerve edilmiştir.

VM Template Management and Versioning:

vCenter Server 7 ile birlikte bu özelliği çok beğendiğimi söylemek istiyorum. vCenter Server 7 ile birlikte template’lere verisyonlama özelliği geldi. DevOps kavramı hayatımızda artık bulunmaya başladı ve bize değişikliklerin izlenmesi ve sürümlendirilmesi gereğini hatırlattı. Github eğer kullanıyorsanız, buradaki versiyonlama veya sürüm değişikliklerini kayıt altına alma gibi işlemleri biliyorsunuzdur. vCenter Server 7 ile birlikte artık VMware bu konsepti Content Library içerisindeki Virtual Machine Template’lerinde kullanmaya başlayacak.

VM Template Management and Versioning

Bu yeni özellik sayesinde virtual machine’lerin template’lerini güncellemek için check-in ve check-out işlemlerini yapabilirsiniz. Template’leri kontrol etmek ve yeni yapılan değişiklikleri kayıt edebilir ve böylece template’leri versiyonlayabilirsiniz.

VM Template Management and Versioning

Template’ler üzerinde en az bir değişiklik yaptıktan sonra yapılan değişiklikleri görebileceksiniz. Burada yapmış olduğunuz donanım değişiklikleri vs hepsi versiyonlanacaktır. İsterseniz bu yönetim ekranlarını değiştirebilirsiniz. Content Library içerisindeki Virtual Machine Template’lerini bu özellik sayesinde sürüm kontrollerini yapabilirsiniz. Template üzerinden yeni virtual machine’ler oluşturabilir ve böylece kullanıma başlayabilirsiniz.

Son olarak sizlere vCenter Server 7 ‘nin Configuration Maximum değerlerini paylaşmak istiyorum.

vCenter Server (Standalone)

Hosts per vCenter Server: 250

Powered-ON VMs: 30,000

Linked mode vCenter Servers:

15 per SSO domain

15,000 hosts

Powered-on VMs: 150,000

vCenter server Latency:

vCenter Server to vCenter server: 150 ms

vCenter Server to ESXi host: 150 ms

vSphere client to vCenter Server: 100 ms

vCenter Server 7 ile birlikte güzel özellikler geliyor. Elbette bazı özellikleri belki kullanmış olduğunuz yapı gereği hemen kullanamayabilirsiniz ama ilerleyen zamanlar içerisinde kullanacağınıza eminim 🙂 Benim açıkcası bu sürümde en dikkatimi çeken özellik, Update Planner ve vLCM yani LifeCycle Management özelliği. Hatta bu konuya VSAN 7 Yenilikleri isimli makalemde değinmiştim.

vCenter Server 7 Yenilikleri ile ilgili aşağıdaki videoyu izleyebilirsiniz.

Ürün release olduğunda bu yenilikleri sizlere uygulamalı olarak anlatacağım.

Umarım faydalı olmuştur.

İyi çalışmalar.

[tayfundeger]

New Post has been published on

New Post has been published on https://www.tayfundeger.com/vsphere-7-yenilikleri.html

vSphere 7 Yenilikleri

Merhaba,

vSphere 7 Yenilikleri isimli bu yazımda sizlere vSphere 7 ile birlikte gelen yenilikleri kısaca bahsedeceğim. Özellikle dikkat çekici olan bazı yenilikler ile ilgili ayrıca makale hazırlayacağım. vSphere 7 ile birlikte gelen yeniliklere aşağıdaki makalelerde değinmiştim. Ancak bu makalede biraz daha detaylı inceleyeceğiz.

VSAN 7 Yenilikleri

vSphere 6.7 vs vSphere 7

vSphere 7 Yenilikleri

Son zamanlarda, organizasyonlar geçmişte en önemli faktör olan platformdan ziyade ana faaliyetleriyle yakından uyumlu ve öncelikli olan uygulamalar geliştirme ihtiyacının daha fazla farkına varmışlardır. Bu eğilimi kabul eden VMware, müşterilerine sadece geleneksel değil aynı zamanda modern uygulamaları sorunsuz bir şekilde barındırabilen ve yönetebilen bir platform sağlamak için portföy ürünlerini entegre etmeye çalışmaktadır. VSphere 7’nin ana odağı, bu teknolojilerin tümünü yönetmek için tek bir platforma entegre edilmesidir.

Eminim bu yazıyı okuyan bir çok kişi uzun yıllardır VMware altyapısı yönetiyordur ve bu konuda ciddi anlamda bilgi ve birikimleri bulunmaktadır. Uygulama geliştiriciler işyüklerinin anında oluşturulmasını ve hızlı bir şekilde çözümlenmesini istiyorlar. Kurumlar ve içindeki BT ekipleri, bu tarz sistemleri teslimatı için ciddi bir efor sarfediyor. Bu sistemleri teslim ettikten sonra bunların denetimi, patch, update işlemleri gibi işlemlerin yapılmasıda aslında bunun en zor olan bölümlerindendir.

  vSphere 7 ile birlikte BT yöneticlerinin bu yaşamış olduğu zorluklar ortadan kaldırılma hedefleniyor. Ve bunu destekleyen çok güzel özellikler getirildi.

Kubernetes’i platforma (Tanzu Kubernetes Grid Service aracılığıyla) native olarak entegre eden VMware Cloud Foundation 4 tarafından desteklenirken, yeni altyapı yapılarının eklenmesiyle geleneksel altyapı hizmetleri eskisi gibi çalışmaya devam ediyor. Yani bu ne demek oluyor vSphere 7 ile Kubernetes’i birlikte tek bir ekrandan sorunsuz bir şekilde kullanabiliyoruz 🙂 Geleneksel API’ler buna göre genişletildi ve geliştiriciler Kubernetes alanında alışkın oldukları komutların aynısını kullanmaya devam edebilirler.

Ayrıca, vSphere’in güvenlik, kimlik doğrulama ve yaşam döngüsü yönetiminde de aşağıda özetlenen iyileştirmeler vardır.

VMware vCenter Server 7.0 Profiles vSphere 7.0’da tamamen yeni bir özelliktir. Bunu lütfen ESXi Host Profiles ile karıştırmayın. vCenter Server 7 Profiles temel olarak REST API’leri (yönetim, ağ, kimlik doğrulama ve kullanıcı yapılandırması) aracılığıyla vCenter Server yapılandırmasını içe ve dışa aktarmamıza izin verir.

Dışa aktarılan yapılandırma (bir JSON dosyasıdır) diğer vCenter sunucularına aktarılabilir. Dağıtmak için 20-30 vCenter sunucunuz olduğunu düşünün. Tüm vCenter sunucularında yapılandırmayı sürdürmek için bu profili kullanabilirsiniz. Profiller vCenter sunucuları arasında sürüm kontrolünü koruyabilir. 100 vCenter sunucu sınırı vardır.

vCenter Server 7.0 profilleri ile geçerli bir vCenter sunucu profilini içe aktararak bilinen bir son yapılandırmaya kolayca dönebilirsiniz, böylece bir DR rolü de oynayabilir.

External Platform Services desteğinin kaldırıldığını daha önce blog üzerinden duyurmuştum ve Convergence tool sayesinde bu sürecin nasıl yapılacağını anlatmıştım. vSphere 7 ile birlikte bu konuda bir değişiklik yapılmış. Artık kurulum esnasında external seçeneği gelmiyor. Buna ek olarak vSphere 7 ile birlikte Convergence tool artık bulunmuyor yani ISO’da bulunmuyor. vSphere 7 ile birlikte external ‘dan embedded a migration işlemi oldukça basitleşiyor. vSphere 7 ile birlikte gelen bir diğer yenilik ise vCenter Server Update Planner. VMware, vSphere 7 ile birlikte update/upgrade işlemlerini çok basitleştirmek istediğini açıkca belli etmiş 🙂

vCenter Server Update Planner sayesinde update’in planlanması ve yürütülmesini kolay bir şekilde yapabiliriz. Yeni bir sürüme geçmek istediğinizde, çalışabilirlik sorunlarını görmenizi sağlayabilir veya isterseniz what if senaryolarını çalıştırabilirsiniz. Böylece upgrade yapmadan önce kendinizi güvende hissetmiş olursunuz 🙂

vSphere ESXi üzerinde bir güncelleme yapmak istediğinizde, kullanmış olduğunuz sunucuya özel driver, versiyon ve firmware updatelerini yapmanız gerekir. Bu oldukça önemlidir, eğer bunlardan birini yapmazsanız çeşitli sorunlar ile karşılaşmanız olasıdır. LifeCycle Manager sayesinde HPE ve DELL sunucularınızın update/upgrade işlemlerini sorunsuz bir şekilde gerçekleştirebilirsiniz.

vSphere 7 ‘de beni en çok heyecanlandıran özelliklerin birtaneside vSphere DRS ‘de yapılan iyileştirmelerdi. vSphere 7 ile birlikte vSphere DRS’de önemli değişilikler mevcuttur. Daha önce DRS her 5 dakikada bir çalışırken vSphere 7 ile birlikte gelen DRS’da her 1 dakikada bir çalışmaktadır. Ayrıca DRS çalışırken, VM DRS skor kullanılıyor. Peki bu ne demek hemen bundan bahsedeyim.

VM DRS Score nedir?

Bu virtual machine’in çalışma verimliliği. % 0’a yakın değerler ciddi kaynak sorunu olduğunu gösterirken % 100’e yakın değerler hafif veya hiç kaynak sıkıntısının olmadığını gösterir. DRS, cluster’da her virtual machine’in çalışma verimliliğini en üst düzeye çıkarırken tüm virtual machine’lere kaynak tahsisinde eşitliği sağlamaya çalışacaktır.

Cluster DRS Score nedir?

Cluster’da bulunan virtual machine’lerin ortalama DRS Score’udur.

VM DRS skoru % 0-20,% 20-40 gibi değerler ile çalışır ve DRS, cluster’daki ESXi Host üzerindeki virtual machine için bu score’u hesaplar.

Daha düşük score, virtual machine’in iyi çalışmadığı anlamına gelmez, ancak verimliliği ile ilgili bazı sorunlarının olduğunu gösterebilir. Virtual machine DRS Score’un hesaplanması virtual machine başına veya bir cluster’daki tüm ESXi hostlar içindir.

Virtual machine için daha düşük bir score sağlayabilecek başka bir ESXi Host var ise, bu durumda DRS, bu virtual machine’in başka bir ESXi host’a migration’ini dikkate alır.

Virtual machine DRS Score hesaplanırken, CPU Ready Time, Memory Swap gibi değerler dikkate alınır.

Genel olarak, DRS vSphere 7’ye migration konusunda çok zekidir, bu yüzden bu yeni özelliklerin virtual machine’ler üzerindeki etkisini çok merak ediyorum.

vMotion işlemleri sırasında virtual machine’in memory bilgileri taşınır. Eğer bir virtual machine’in memory miktarı yüksek ise bu virtual machine’in taşınma işlemi oldukça uzun olacaktır. Bundan dolayı yüksek memory bulunan virtual machine’ler genellikle DRS üzerinde rule yazılır ve migrate edilmez. vMotion esnasında Memory bitmap dosyası oldukça önemlidir. Büyük size’a sahip virtual machine’lerin memory bitmap dosyalarıda oldukça büyüktür. Örneğin 1GB memory bulunan bir virtual machine’in default memory bitmap’i 32GB’dir. Elbette bu size’a sahip bir virtual machine’in vMotion işlemi hızlı ve basit olacaktır. Ancak 24TB memory bulunan bir virtual machine’in memory bitmap dosyası 768MB büyüklüğündedir. Bu virtual machine vMotion ile farklı bir host’a aktarılması durumunda belirtmiş olduğun 768MB büyüklüğündeki dosyasının aktarımı virtual machine üzerinde anlık donmalara veya hang gibi işlemlere yol açabilir. 768 MB boyutundaki bir memory bitmap’in aktarılması 2 saniye sürecektir ancak bu virtual machine’in olumsuz etkilenmesine sebep olabilecektir. vSphere 7 ile birlikte memory bitmap dosyaları sıkıştırılarak geliştirilmiştir. Memory bitmap’i 24TB belleğe (768MB bellek bitmap boyutu) sahip bir virtual machine’de sıkıştırıldığı için artık aktarılması 2 saniye sürmez, yalnızca 175 mikrosaniye sürer.

vMotion ile birlikte gelen yenilikleri ayrıca yazacağım. Orada daha detaylı bilgiler vereceğim.

Umarım faydalı olmuştur.

İyi çalışmalar.

[tayfundeger]

New Post has been published on

New Post has been published on https://www.tayfundeger.com/vsan-7-yenilikleri.html

VSAN 7 Yenilikleri

Merhaba,

VSAN 7 Yenilikleri isimli bu makalemde sizlere duyurusu yapılan VSAN 7 hakkında bilgiler vereceğm. Daha önce yazmış olduğum VSAN makalelerine aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz.

https://www.tayfundeger.com/kat/VSAN

VSAN 7 ile birlikte gelen yeniliklere başlamadan önce kısaca VSAN hakkında bilgi vermek istiyorum. VSAN sayesinde ortamımızda bir storage yatırımı yapmadan shared datastore’lar oluşturabiliyor ve bu sayede vSphere HA ve vSphere DRS gibi teknolojilerden faydalanabiliyoruz. Bununla alakalı zaten birden fazla makalem bulunuyor. Bunlara yukarıdaki linkten ulaşabilirsiniz.

VSAN 7 Yenilikleri

VSAN 7 ile birlikte gelen en önemli yeniliklerden birtanesi vSphere Lifecycle Manager ile cluster’da bulunan ESXi host’ların güncelleme işlemlerini basitleştirebiliyor olmamız. Elbette VSAN 7 daha önce duyurusu yapılan Project Pacific ‘i destekleyen çeşitli özelliklerde içeriyor. Daha önce Project Pacific ile ile ilgili yazmış olduğum yazıya aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz.

VMware Project Pacific Nedir?

VMware ortamında uzun zamandır kullandığımız bir güncelleme aracımız var. Bunun vSphere Update Manager. Hatta geçtiğimiz günlerde Update Manager ile ilgili bir makale yazmıştım. Buna aşağıdaki linkten ulaşabiilrsiniz. Bir VMware VSAN ortamında driver ve versiyon update işlemleri için vSphere Update Manager’i kullanabiliyoruz.

VMware Update Manager Nedir?

Ancak güncelleme işlemleri sırasında genellikle firmware update’leride yapılıyor ki bu oldukça önemlidir. Böyle bir güncelleme yapmak istediğimizde 2 araç kullanmış oluyoruz. vSphere Update Manager ve Vendor’un sunmuş olduğu firmware ISO’su. VSAN 7 ile birlikte vSphere Lifcycle Manager isimli bir yazılım ile karşılaşıyoruz. Bu yazılım sayesinde software ve firmware update işlemlerini tek bir arayüz üzerinden gerçekleştirebileceğiz. Açıkcası bence süper olan bir yenilik çünkü işleri oldukça basitleştirecek. Zaten ürün release olduğunda makalesini yazıyor olacağım.

VSAN 7 Yenilikleri

vSphere Lifecycle Manager yani vLCM, hypervisor için gerekli olan driver ve firmware yönetimini yapabilmektedir. vLCM sayesinde aynı vSphere Update Manager’da olduğu için image’i yükleyebilir veya isterseniz cluster altında bulunan tüm esxi hostlarda driver/firmware güncellemelerini yapabilirsiniz. vLCM, VMware HCL’ye göre tüm altyapınızın uyumluluğunu kontrol edilmesinde yardımcı olur. Böylece altyapının uyumluluğunu tek tek kontrol etmenize gerek kalmaz.

vLCM evet çok güzel bir özellike ve bence oldukça gerekli olan bir özellikti. VSAN 7 ile birlikte gelmesi çok iyi oldu 🙂

VSAN 7 Yenilikleri

VSAN 7 ile birlikte data placement yani veri yerleştirme ve DRS ile ilgili çeşitli yenilikler yapılmıştır. Bir Failover esnasından sonra, DRS iki site arasında verileri tamamen yeniden senkronize edene kadar virtual machine’in aynı site üzerinde çalışmasını sağlar. Senkronizasyon tamamlandıktan sonra DRS, virtual machine’i uygun olan site’a taşıyacaktır. Tabi burada Stretched Cluster olduğunu varsayıyoruz. Böylece gereksiz read/write işlemleri azalır. Bu durum ile ilgili aşağıdaki makalelerimi okumanız faydalı olacaktır.

VSAN – Resyncing Objects

VSAN Automatic Rebalance

VSAN 7 ile birlikte Stretched Cluster ve 2 node VSAN için Witness host değiştirme ve senkronize etme mantığını geliştirmiştir. Bir VSAN Witness Host Appliance ‘da bir sorun ile karşılaştığınızda veya değiştirmeniz gerektiğinde vCenter üzerinde yer alan Replace Witness butonunu kullanarak değiştirebilirsiniz. Değiştirmeden sonra vSAN, vSAN Witness Host Appliance ‘da hızlı bir şekilde repair işlemi başlatır. VSAN 7 ile birlikte gelen bu özellik, vSAN Witness Host geri yüklemesini hızlandırarak site düzeyinde korumaya yönelik geçici bir güvenlik açığını azaltmaya yardımcı olur.

VSAN 7 Yenilikleri

Bir vSAN Stretched Cluster topolojisi, bir site kesintisi durumunda virtual machine ve verilerin esnekliğini sağlar. VSAN’ın esnekliği sayesinde, VSAN admin’leri storage policy üzerinde virtual machine’lere göre policy’ler düzenleyebilir ve bu şekilde virtual machine’lerin datalarını farklı seviyelerde koruyabilir. Sonuç olarak, bir site’da diğerinde kullanılabilir kapasite dengesizliği olabilir. vSAN 7, kapasite’nin yapmış olduğu dengesizliği en aza indirmek için yeni bir çözüm sunmaktadır. Bir dengesizlik tespit edildiğinde vSAN, IO’yu kapasite dengesizliği site ile sınırlandırdığı ve aktif IO’yu sağlıklı site’a yönlendirdiği çoklu parametreleri kontrol eder. En önemlisi bu adımlar, virtual machine’in çalışmasını aksatmadan gerçekleşir.

VSAN 7 Yenilikleri

Aslında son olarak bahsedeceğim yenilik VSAN 6.7 Update 3 ‘de daha önce bize sunulmuştu. Hatta ben aşağıda belirteceğim linkte bu konuya değinmiştim.

VSAN 6.7 Update 3 Yenilikleri

VSAN 7 ile birlikte artık Kubernetes Cluster’larında kullanılan persistent volume’larda encryption ve snapshot support etmeye başlamıştır.

Önemli olan VSAN 7 özelliklerini sizinle paylaşmak istedim. Tüm yeniliklerin anlatıldığı link’i aşağıya ekliyorum.

https://blogs.vmware.com/virtualblocks/2020/03/10/announcing-vsan-7/

Umarım faydalı olmuştur.

İyi çalışmalar.

[tayfundeger]

New Post has been published on

New Post has been published on https://www.tayfundeger.com/vsan-raid-5-6-erasure-coding.html

VSAN - Raid 5/6 Erasure Coding

Merhaba,

VSAN Raid 5/6 Erasure Coding kavramını VSAN ‘da oldukça fazla duyuyoruz. Bu makalemde VSAN Raid 5/6 Erasure Coding detayları hakkında bilgi vereceğim. Daha önce yazmış olduğum VSAN makalelerine aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz.

https://www.tayfundeger.com/kat/VSAN

Raid 5/6 Erasure Coding ‘ın detaylarını aşağıdaki linkte kısaca bahsetmiştim.

VSAN 6.2 Yenilikleri Nelerdir?

VSAN Raid 5/6 Erasure Coding Nedir?

Erasure Coding terimine yabancı olabilirsiniz. İlk olarak erasure coding’den bahsetmek istiyorum.  Erasure Coding, bazı parçalar eksik olsa bile orjinal verileri kurtarmanıza olanacak verecek şekilde verileri parçalara kodlama ve bölümleme şemasını gösteren genel bir terimdir. Raid 5/6 Erasure Coding sayesinde datastore’da daha az alan kullanılırken mirror yani RAID 1 ile aynı düzeyde veri koruması sağlayabilirsiniz. Raid 5 veya Raid 6 erasure coding, VSAN’ın 2 cihazın arızasını tolere etmesini sağlar. VSAN’da oldukça avantajları olan bir policy’dir. Yedekliliği üst seviyede sağlar iken, aynı zamanda alan tasarrufuda sağlar. Alan tasarrufu sağlaması oldukça önemli. Aşağıda zaten bunun örneklerine değineceğiz.

Erasure Coding (RAID-5/6)

  Dört veya daha fazla ESXi host bulunan all flash cluster‘larda Raid 5’i yapılandırabilirsiniz. Eğer all flash cluster’ınızda 6 veya daha fazla ESXi host var ise Raid 5 veya Raid 6 ‘yı yapılandırabilirsiniz. VSAN Raid 5/6 Erasure Coding kullanmanız durumunda verileriniz Raid 1 mirroring’den daha az kapasiteye ihtiyaç duyar. Örneğin Primary level of failures to tolerate değeri 1 ile Raid 1 kurgulanan bir VSAN altyapısında, bir virtual machine’in virtual disk boyutunun iki katı kadar alan gerekir. Eğer Raid 5 kullanırsanız virtual disk boyutunun 1.33 katı gerekir.

VSAN Erasure Coding Raid Level

Yukarıdaki tabloda Raid 1 ve Raid 5/6 arasındaki genel bir karşılaştırma gösterilmektedir. RAID-5/6 ErasureCoding, all flash yapılandırmaları için optimize edilmiş bir yer verimliliği özelliğidir. Erasure coding, mirroring ile aynı yedeklilik düzeyini, daha düşük kapasite ile sağlar. Genel olarak, erasure coding veriyi alıp, birden fazla parçaya bölme ve birden fazla cihaza dağıtma yöntemidir; aynı zamanda, parity verileri eklenir. Böylece parçalardan birinin bozulması veya kaybolması durumunda yeniden yaratılabilir.

VSAN RAID5 Erasure Coding

Disk verimliliği sağlayan veri deduplication ve compression aksine, erasure coding mirroring ile aynı arıza toleransı düzeyini daha düşük kapasite ile garanti eder.

Örnek olarak, 100GB’lık bir sanal disk düşünelim. Bir disk veya bilgisayar arızasından kurtulmak için RAID-1 yapısında, 2 kopya verisi, yani 200 GB kapasite gerektirir. Aynı disk kapasitesindeki veriyi korumak için RAID-5 kullanılıyorsa; 100 GB sanal disk 133 GB ham kapasite tüketecektir – tüketilen kapasitede RAID-1 mirroringe göre % 33 azalmış olur. Çok güzel değil mi? 🙂

Raid 5 kullanmak için all flash bir cluster ve en az 4 ESXi host gerektirir. 100 GB virtual disk ile ilgili ufak bir örnek verecek olursak; Raid 5 erasure coding içeren bir storage policy bir objeye atandığında 3 data component ve  parity verileri oluşturulur. Bir disk veya ESXi host’un kaybedilmesi durumunda, bu bileşenler cluster’da bulunan ESXi host’lara aktarılır.

RAID 5/6 erasure coding, virtual machine bileşenlerine uygulayabileceğiniz bir policy özelliğidir. RAID 5 kullanmak için, Failure tolerance method’un VSAN Raid-5/6 (Erasure Coding) ve Primary level of failures to tolerate seçeneğinin 1 olarak ayarlanması gerekir. Raid 6 kullanmak istiyorsanız, Primary level of failures to tolerate seçeneğini 2 olarak ayarlamanız gerekiyor. Raid 5 veya Raid 6 Erasure coding, Primary level of failures to tolerate = 3 değerini desteklemez.

VSAN RAID6 Erasure Coding

RAID-6 erasure coding, en az 6 ESXi host gerektirir. Önceki 100 GB sanal disk örneğimizi kullanarak, RAID-6 erasure coding dört data component ve 2 parity oluşturur. Bu yapılandırma aynı anda iki diskin veya ESXi host’un kaybına dayanabilir (FTT = 2).

Raid 5/6 Erasure Coding kullanmadan önce aşağıdaki maddelere dikkat etmeniz gerekiyor.

Yanlızca all flash altyapılarda kullanabilirisniz.

Kullanabilmeniz için disk format version’un 3.0 veya üzeri olması gerekmektedir.

Kullanabilmeniz için geçerli bir VSAN lisansına sahip olmanız gerekiyor.

VSAN cluster’ınızda deduplication ve compression’i enable durumuna getirmeniz size ekstra yer tasarrufu sağlayacaktır.

Erasure Coding ile ilgili ayrıca aşağıdaki makaleyi inceleyebilirsiniz.

https://www.usenix.org/system/files/login/articles/10_plank-online.pdf

Umarım faydalı olmuştur.

Iyi çalışmalar.

[tayfundeger]

New Post has been published on VMware Virtualization Blog

New Post has been published on http://www.tayfundeger.com/objective-1-6-describe-and-differentiate-among-vsphere-ha-drs-and-sdrs-functionality.html

Objective 1.6 – Describe and differentiate among vSphere, HA, DRS, and SDRS functionality

Merhaba,

VCP-DCV Study Guide serimizin bu bölümünde vSphere vCenter Server ile birlikte gelen HA, DRS ve Storage DRS kavramlarından bahsedeceğim.

Öncelikle vSphere kavramına bir açıklık getirmek istiyorum. Genellikle vSphere kavramı ve ESXi kavramları farklı yerlerde kullanılır. ESXi Server denildiği zaman standalone çalışan bir hypervisor algılanabilir. vSphere diye bahsedilen aslında tüm ürün gamının ismidir. Buna vCenter Server’da dahildir, VSAN ‘da, ESXi ‘da dahildir. VMware vSphere belirli bir ürün veya yazılım değildir. VMware vSphere, tüm VMware paketinin ticari adıdır. VMware vSphere, sanallaştırma, yönetim ve arayüz katmanları içerir. VMware vSphere’in iki çekirdek bileşeni, ESXi sunucusu ve vCenter Sunucusu’dur. ESXi, sanal makineler ve sanal cihazlar oluşturduğunuz ve çalıştırdığınız hypervisor’dur. vCenter Server, bir ağa bağlı birden fazla ESXi Server ve ESXi Server kaynaklarını bir araya getirdiğiniz hizmettir.

vCenter Server sayesinde merkezi bir yönetim yapabiliyoruz. Merkezi yönetim yapmamızın yanı sıra, size ekstra özelliklerde sağlamaktadır. vCenter Server sayesinde VMware’in en güçlü ve en öne çıkan 3 özelliğini kullanabilirsiniz. Bunlar;

vSphere HA

vSphere DRS

Storage DRS

Elbette vCenter Server ile birlikte gelen bir çok özellik var ancak yukarıda belirttiğim 3 tane özellik oldukça önemli. Bu bölümde bu 3 özellik hakkında çeşitli bilgiler vereceğim.

vSphere HA:

vSphere HA Nedir? vSphere HA Nasıl Çalışır? Bu konular hakkında detaylı bilgi vermeye çalışacağım. Öncelikle şunu belirtmek isterim, ben daha önce vSphere HA ile ilgili bir makale yazmıştım. Bu yazılarıma aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz. vSphere HA yani vSphere High Availability. Biz makalemizde vSphere HA diye bahsedeceğiz.

VMware HA Nasıl Çalışır?

vSphere 6.5 – HA Yenilikleri

.vSphere HA folder

Testing vSphere HA

Ayrıca site içerisindeki arama çubğuna vSphere HA yazarak bu konu ile ilgili yazmış olduğum makalelere ulaşabilirsiniz.

http://www.tayfundeger.com/?s=vsphere+ha

vSphere HA, bir ESXi Server‘in donanım arızası, plansız bir kesinti veya storage’da bir problem olması durumunda sanal makineleri farklı bir host üzerinde restart eder. Hemen bir örnek vermek gerekir ise, vCenter Server tarafından 3 tane ESXİ Server yönetiliyor. Bu 3 tane ESXİ host’un birtanesinin CPU’sunun arızalandığını veya power supply ‘inin arızalandığını düşünelim. Donanım arızası durumunda veya elektrik kesintisi durumunda fiziksel sunucu yani ESXi Server hatayı girmeden düzgün çalışmayacağı için bunun üzerindeki virtul machine’leri farklı bir host üzerinde power on duruma getirir.

VMware vSphere HA, sanal makineler için onları ve içinde bulundukları ESXi Server’ları bir cluster’a toplayarak yüksek kullanılabilirlik yani vSphere HA’i sağlar. VMware cluster’ındaki ESXi host’lar VMware vSphere HA tarafından izlenir ve bir ESXi Server’in arızası durumunda, o ESXi Server sanal makineler cluster’da bulunan alternatif bir ESXi Server üzerinde yeniden başlatılır. vSphere HA sayesinde virtual machine’ler kısa süreli bir kesinti ile tekrar hizmet vermeye devam eder. Belirtildiği gibi, VMware vSphere HA VMware vSphere’in bir parçasıdır ve VMware vCenter Server’in çalıştırırken etkinleştirilir. Ayrıca, vSphere 6.5 ile birlikte gelen Proactive HA özelliğinide etkinleştirdiğiniz takdirde Cluster içerisinde bulunan ESXi Server’ların donanım arızası yaşaması durumunda ESXi Server’i maintenance veya quarantine mode’a alarak donanım arızasını önceden farkederek virtual machine’leri farklı host’lar üzerine migrate edebilir. Proactive HA ile ilgili aşağıdaki makalemi inceleyebilirsiniz.

Proactive HA Nedir? Konfigurasyonu Nasıl Yapılır?

VMware High Availability, kullanmanın belirli gereksinimleri bulunmaktadır. Bu gereksinimlerin en önemlisi ise Shared Datastore’un bulunmasıdır. Yani, cluster içerisinde buluanan ESXi Server’ların hepsi aynı datastore’ları görebilmesi gerekir. Böylece failover anında virtual machine farklı bir ESXi Server üzerinde yeniden başlatılabilecektir. Lisans olarak ise vSphere HA, vCenter Server Standart lisans ile gelmektedir.

vSphere HA ile birlikte isterseniz farklı rule’lar yazabilir ve virtual machine’lerin farklı bir ESXİ Server üzerinde reboot olmasını ayarlayabilirsiniz. Ayrıca Orchestrated restart sayesinde belirli virtual machine’lerin restart olmasını sağlayabilirsiniz.

vSphere HA Orchestrated Restart Nedir?

vSphere DRS:

vSphere DRS sayesinde yük dengelenmesi yapılır. Tam ismi, vSphere Distributed Resource Scheduler‘dir. DRS sayesinde cluster içerisinde bulunan ESXi host’ların CPU, Memory ve Network (Network-Aware DRS) utilization durumları incelenir ve kaynakların yetersiz olduğu ESXi Server üzerindeki virtual machine’ler farklı ESXi Server’lara migrate edilir.

DRS nasıl çalışır?

vSphere 6.5 – DRS Yenilikleri

DRS’in çalışma şekli ile ilgili yukarıdaki gibi bir makale yazmıştım. Buradan ayrıca detaylı bilgi alabilirsiniz. DRS’in farklı mod’u bulunmaktadır. Bunlar;

Manual: Power on halde olan virtual machine’ler için DRS, virtual machine’lerin taşınması için host’ları seçmenizi ister.

Partially Automatic: Power on halde olan virtual machine’ler için DRS, cluster içerisinde bulunan host’ları seçer ve hangi virtual machine’lerin hangi host üzerine taşınacağının önerisinde bulunur.

Fully Automatic: Power on halde olan virtual machine’ler için DRS, taşınacak virtual machine’leri ve hangi host’a taşınacağını otomatik olarak seçer ve taşır.

DRS Gereksinimleri:

Enterprise Plus lisans

Shared datastore

Ayrıca ortamınızda VROPS kullanıyorsanız predictive drs sayesinde virtual machine’lerin yük altında bulunmadan önce migrate olmasını sağlayabilirsiniz. Konu ile ilgili aşağıdaki makalemi inceleyebilirsiniz.

vSphere 6.5 – DRS Yenilikleri

Storage DRS:

Storage DRS’i kullanabilmek için öncelikle Datastore Cluster oluşturmanız gerekmektedir. vCenter Server üzerinde bulunan ESXi Server’lara tanımlı datastore’ları bir cluster altında tutabilirsiniz. Datastore cluster yapmanızın size bazı avantajları olacaktır. vSphere DRS nasıl virtual machine’leri farklı bir ESXi host’a otomatik olarak migrate ediyor ise Storage DRS’de virtual machine’lerin barınmış olduğu datastore’lar I/O ve doluluk oranına göre farklı datastor’lara otomatik olarak migrate olur. Tabi siz bunu isterseniz manual olarakta yapabilirsiniz. Storage DRS kullanabilmeniz için Enterprise veya üstü bir lisans sahip olmanız gerekmektedir.

Yeni bir virtual machine oluşturduğunuzda eğer bir datastore cluster’ınız var ise virtual machine’in barınacağı datastore’u seçmenize gerek bulunmaz. Datastore cluster’ı seçersiniz ve virtual machine en uygun olan datastore’da create edilir. Eğer storage DRS kullanmazsanız datastore utilization oranını manuel olarak takip etmemiz gerekir. Eğer yapınız çok büyük ise zaten bunu yapmakta zorlanabilirsiniz. Storage DRS aynı zaman IO latency takip ettiği için sizin belirlemiş olduğunuz değerler dışına çıkar ise virtual machine’leri otomatik olarak farklı datastore’lara migrate edecektir. Dolayısıyla Storage DRS kullanmanız yapınızın daha sağlıklı çalışmasını sağlayacaktır.

Umarım faydalı olmuştur.

İyi çalışmalar.

[tayfundeger]

New Post has been published on VMware Virtualization Blog

New Post has been published on http://www.tayfundeger.com/vsphere-replication-8-1-kurulumu-bolum-1.html

vSphere Replication 8.1 Kurulumu - Bölüm 1

Merhaba,

Daha önce vSphere Replication ile ilgili çeşitli makaleler yazmıştım. Bu yazılarıma aşağıdaki linklerden ulaşabilirsiniz. vSphere Replication 8.1 ile birlikte önemli yenilikler bir arada geldi. Bu makale yenilikleri, limitasyonları, gereksinimleri ve kurulum ile ilgili detayları anlatacağım. Disaster çözümünüz yok ise kesinlikle kullanmanızı tavsiye ederim.

http://www.tayfundeger.com/kat/vmware-vsphere-replication

vSphere Replication’ın ne işe yaradığını bilmiyorsanız veya nasıl çalıştığını bilmiyorsanız bunun için yine aşağıda yazmış olduğum makaleyi inceleyebilirsiniz.

vSphere Replication Nedir? Nasıl Çalışır?

vSphere Replication’in ne işe yaradığı ve nasıl çalıştığı konusunda yukarıdaki linkten bilgi alabilirsiniz. Ben bu yazımda vSphere Replication 8.1 kurulumunu anlatacağım için direk vSphere Replication 8.1’in yeniliklerinden bahsedeceğim. Daha sonrasında kurulumu detaylı olarak anlatacağım zaten.

Ben iki farklı vCenter Server (Site) üzerine kurulum yapacağım. Yapacağım kurulum genel olarak yukarıdaki gibi olacaktır.

VMware vSphere Replication 8.1 Yenilikleri:

VMware ortamınızda çalışan bir virtual machine’i VMware Cloud on AWS ortamına replikasyonunu gerçekleştirebilirsiniz.

Yeni HTML5 arayüzü sayesinde replikasyon işlemlerinizi daha basit ve hızlı bir şekilde gerçekleştirebilrisiniz.

vSphere Replication sunucu artık Photon OS işletim sistemi ile sunulmaya başlandı. Eskiden Suse OS kullanırken artık Photon OS kullanacağız.

vSphere Replication 8.1, vSphere 6.7 dahil olmak üzere vSphere 6.0 Update 3’ü desteklemektedir.

Ayrıca vSphere Replication 8.1 ile birlikte artık vSphere Replication ve SRM arayüzleri birleştirilmiştir. Ancak site recovery manager halen windows üzerine kuruluyor bunu belirtmeliyim. Aklınıza vSphere Replication 8.1 içerisinde artık Site Recovery Manager var gibi bir düşünce bulunmasın 🙂 Ama ileride birleştireceklerini düşünüyorum.

Limitasyonlar;

vSphere Replication 8.1, vSphere 6.0 ‘dan vSphere 6.7’ye kadar tüm sürümleri destekler. vSphere 5.5 support’u bulunmamaktadır.

5 dakikalık RPO ile VVOL datastore’una maksimum 50 virtual machine gönderebilirsiniz.

vSphere Replication VSS quiescing’i support etmiyor.

Eğer virtual machine üzerinde shared vmdk kullanıyorsanız replikasyon işlemini yapamazsınız.

vSphere Replication Management Server maksimum 2000 tane replikasyonu destekler.

vSphere Replication ile maksimum 62 TB disk boyutu desteklenir. Eğer virtual machine’in disk’i 62TB ‘den büyük ise replikasyonu başlatamazsınız.

vSphere Replication, vCenter Server 5.5 için desteklenen bir veritabanı olarak DB2 desteğinin kaldırılmasına bağlı olarak artık vSphere Replication veritabanı olarak IBM DB2’yi desteklememektedir.

2 TB üzerinde disk’i bulunan bir virtual machine’in replikasyon performansı 2TB altında disk’i bulunan virtual machine ile aynı olmaz.

Eğer bir virtual machine üzerinde RDM disk var ise ve bu RDM disk virtual olarak yapılandırıldı ise vSphere Replication ile replikasyonunu yapabilirsiniz.

vSphere Replication sunucusunda VMware tools update/upgrade işlemi yapamazsınız.

Eğer ortamınızda vSAN var ise ESXi 6.0 ve üstü olması gerektiğine dikkat edin. Aksi halde vSphere Replication ile replikasyon yapamazsınız. (5 dakikalık RPO)

Network isolation özelliğini kullanabilmek için her iki site üzerindeki ESXi host’ların 6.0 versiyonunda olması gerekmektedir.

Öncelikle kuruluma başlamadan önce kısa bir bilgi vermek istiyorum. Kurulumu yaparken 2 tane site kullanıyorum. Her iki site üzerinde bulunan ESXi ve vCenter Server DNS ile birbirlerini çözebilmektedir. ESXi ve vCenter Server‘ın NTP konfigurasyonları yapılı durumdadır. Eğer vSphere Replication kurulumunda veya kurulum sonrasında bir problem yaşarsanız muhtemelen NTP veya DNS kaynaklı olacaktır. Ondan dolayı NTP ve DNS konusuna kuruluma başlamadan önce dikkat etmenizi rica ederim.

vSphere Replication’i kullanabilmeniz için aşağıdaki lisanslardan birine sahip olmanız gerekiyor. Eğer bunlardan birine sahipseniz vSphere Replication’i kullanabilirsiniz.

vSphere Essentials Plus

vSphere Standard

vSphere Enterprise

vSphere Enterprise Plus

vSphere Replication 8.1 için port listesini aşağıdaki linklerde bulabilirsiniz.

http://kb.vmware.com/kb/1012382

http://kb.vmware.com/kb/2087769

2 farklı lokasyonum bulunuyor. Aşağıdaki envanterler üzerine kurulum yapacağım. Bunlar;

Production:

vcsa.tayfundeger.local (vSphere 6.7 u1)

vesxi01.tayfundeger.local

vesxi02.tayfundeger.local

vesxi03.tayfundeger.local

Disaster:

vcdr.tayfundeger.local (vSphere 6.7u1)

vesxi04.tayfundeger.local

Kuruluma başlamadan önce bir konu hakkında bilgi vermek istiyorum. Ben burada 2 farklı vCenter üzerine kurulum yapacağım. Ancak siz isterseniz tek bir vcenter server altına vSphere Replication kurup farklı cluster’lar veya farklı datacenter’lar arasında da replikasyon yapabilirsiniz. Ben 2 farklı vCenter Server kurdum ve burada her vCenter Server üzerine birer vSphere Replication kurup bunları karşılıklı konuşturacağım. Daha sonrasında replikasyon yapmaya başlayabiliriz.

https://my.vmware.com/web/vmware/details?productId=742&downloadGroup=VR81

Ben vSphere Replication’i ilk olarak Production ortamına kuracağım. Bu kurulum tamamlandıktan sonra aynı işlemleri DR site içinde yapmak gerekiyor.

İlk olarak yukarıdaki linkten vSphere Replication ‘i download ediyoruz. ISO dosyasını download ettikten sonra Windows bir sunuya bunu mount ediyoruz. vCenter Server’a HTML5 Client ile login oluyoruz ve Cluster veya Datacenter üzerinde sağ click > Deploy OVF Template butonuna basıyoruz.

Deploy OVF Template bölümünde Local File butonuna basıyoruz ve Dosyaları Seç veya Browse butonuna tıklıyoruz.

Yukarıda işaretlediğimiz dosyaları seçiyoruz ve Open butonuna basıyoruz.

Dosyaları seçtikten sonra Next butonu ile devam ediyoruz. Bu aşamadan sonra kullanıcı sözleşmesi, resource belirleme gibi işlemler yapılacağı için bu bölümü Next, next butonu ile geçiyorum. Configuration bölümünde CPU seçmeniz istenecektir. 2 veya 4 vCPU seçebilirsiniz. Eğer vSphere Replication’in yüksek performans ile çalışmasını istiyorsanız 4 vCPU seçmeniz gerekmektedir.

Customize template bölümü aslında en önemli bölümlerden birtanesi. Burada NTP, hostname ve DNS bölümüne çok dikkat etmeniz gerekiyor. Girmiş olduğunuz hostname bir DNS tarafından çözülüyor olması gerekiyor. Aynı zamanda NTP için geçerli bir NTP Server belirtmeniz gerekiyor. Eğer vSphere Replication veya vCenter Server’lar arasında saat farklılığı olur ise replikasyonu başlatamazsınız. Tüm bölümleri doldurduktan sonra Next ile devam ediyoruz.

vSphere Replication’in vCenter Extension Service register olduğunu görüyoruz ve Next ile devam ediyoruz.

Yaptığımız işlemlerin kısa bir özetini görüyoruz ve Finish butonu ile deployment’i başlatıyoruz.

Deployment işlemi tamamlandıktan sonra vSphere Replication’a vermiş olduğunuz hostname veya IP ile vSphere Replication Appliance’a bağlanıyoruz.

https://vr.tayfundeger.local:5480/

vSphere Replication Appliance bölümüne giriş yaptıktan sonra VR > Configuration bölümüne giriş yapıyoruz. Buraya girdiğimizde deployment işlemini yeni tamamladığımız için ve gerekli konfigurasyonları yapmadığımız için VRM Service‘inin stop durumda olduğunu göreceksiniz. Burada yapmamız gereken SSO password‘unu tekrar yazmak ve sonrasında Save and Restart Service butonuna basmaktır. Diğer seçenekler zaten dolu bir şekilde geleceği için diğer seçeneklere ekstra değinmedim.

Karşınıza sertifika uyarısı çıkacaktır. Bu ekrana Accept butonu ile cevap verebilirsiniz.

Eğer DNS ve NTP sorununuz yok ise yukarıdaki gibi Successfully saved the configuration uyarısını göreceksiniz ve VRM Service durumu running olarak güncellenecektir.

HTML5 Client‘a tekrar login oluyorum ve login olduğumda Site Recovery tab’ına giriş yapıyorum. Buraya giriş yaptıktan sonra vSphere Replication’in başarılı bir şekilde çalıştığını görüyorum. Şimdi bu aşamadan sonra DR ortamına da aynı şekilde vSphere Replication deployment’i yapılması gerekiyor. Ben bu makalemde ayrıca DR ortamına kurulum yapmayı göstermeyeceğim çünkü yukarıdaki işlemlerin aynısını yapacağız. Makalenin 2. bölümünde Production ortamı ile DR ortamını karşılıklı konuşturacağız ve virtual machine’lerin replikasyonunu başlatabilir duruma geleceğiz.

Umarım faydalı olmuştur.

İyi çalışmalar.

[tayfundeger]

New Post has been published on VMware Virtualization Blog

New Post has been published on http://www.tayfundeger.com/cluster-quickstart.html

Cluster QuickStart

Merhaba,

vSphere 6.7 Update 1 versiyonu ile birlikte gelen yeniliklerden birtaneside Cluster QuickStart özelliğiydi. Ben bu yazımda Cluster QuickStart hakkında çeşitli bilgiler vereceğim. Cluster QuickStart özelliği vSphere 6.7 Update 1 ile birlikte geldi. Hatta vSphere 6.7 Update 1 yenilikleri hakkında bazı makaleler yazmıştım. Bu yazılarıma aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz.

vCenter Server 6.7 Update 1 Release Oldu!

vSphere 6.7 Update 1 ile Gelen Yenilikler

vSphere 6.7 Update 1 Download Link

vSphere 6.7 Update 1 ile birlikte Cluster QuickStart özelliği geldi. Bu özellik sayesinde bir cluster’ı kolay bir şekilde yapılandırabilirsiniz. Ayrıca mevcut cluster’ınıza yeni ESXi host’lar eklemenize olanak sağlar. VMware ortamlarında genellikle cluster konfigurasyonları manuel olarak yapılır ve manuel olarak işlem yapılması bize zaman kaybı yaşatır. Özellikle vSAN ve distributed switch’in olduğu bir ortamı yapılandırmak birazcık vaktimizi alacaktır. Cluster QuickStart özelliği sayesinde bu işlemleri kısa sürede gerçekleştirebiliyoruz. Cluster QuickStart, cluster konfigurasyonunu belirtmiş olduğunuz ayarlara göre otomatik olarak yapılandırır. Böylece önemli bir ölçüde zamandan tasarruf etmiş olursunuz. VMware Validated Design‘da yer alan önerilere göre cluster konfigurasyonun ayarlandığını belirtmek isterim. Cluster QuickStart’da tüm işlemleri tamamladıktan sonra cluster’ın production ortamında düzgün çalışacağını doğrulamak için bir healthcheck yapar. Bu healthcheck sonucunda eğer bir sorun görülürse sanallaştırma admin’i soruna müdahale eder ve tekrar healthcheck yapabilir.

Cluster QuickStart‘ı kullanabilmeniz için öncelikle bir cluster oluşturmanız gerekiyor. Datacenter üzerinde sağ click New Cluster > Finish butonuna basmanız yeterli olacaktır. Daha sonrasında oluşturduğunuz cluster’ı seçip Configure > QuickStart bölümünden Cluster QuickStart bölümüne ulaşabilirsiniz. Ben Cluster’ı oluştururken makalede göstermek adına vSphere DRS, vSphere HA ve vSAN’ı enable duruma getirdim. Belirtmiş olduğum işlemleri yaptıktan sonra aynı yukarıdaki gibi bir ekran ile karşılaşacaksınız.

Cluster QuickStart özelliği aslında isminden de anlaşılacağı üzere hızlı bir şekilde cluster oluşturmanıza olanak sağlıyor. 3 farklı aşamadan oluşan Cluster QuickStart sayesinde ESXi host’ları tek bir seferde cluster’a dahil edebilirsiniz. Yine Cluster QuickStart wizard’ı sayesinde ESXi host’ların lockdown mode ve NTP’lerini ayarlayabilirsiniz. Normalde bu işlemleri yapmak için tek tek ESXi host’lar üzerinde işlem yapmak gerekiyor.

Cluster QuickStart’ın 3 aşamadan oluştuğunu söylemiştim. Ben burada 2 numaralı aşama olan Add Host bölümünden Add butonuna basıyorum ve yukarıdaki gibi bir ekran ile karşılaşıyorum. Burada hali hazırda vCenter Server’a ekli ESXi host’larım olduğu için Existing hosts bölümünden ESXi host’ları seçiyorum ve Next butonu ile ilerliyorum. Eğer ESXi host’larım bir vCenter Server altında olmasaydı New host bölümünden ESXi host’larımızı manuel olarak ekleyebilirdik.

Host summary bölümünde ESXi host’ların genel olarak biglilerini görüyoruz. Next ile devam ediyoruz.

Ready to complete bölümünde ise seçmiş olduğumuz ESXi host’lar artık cluster altına alınacağı bilgisi verilmektedir. Eğer ESXi host’lar maintenance mode’da değil ise otomatik olarak maintenance mode’a alınacaktır. Bu aşamada ESXi host’lar üzerinde herhangi bir virtual machine’in olmadığına dikkat etmelisiniz. Finish butonu ile işlemi sonlandırıyoruz.

Gördüğünüz gibi ESXi host’lar cluster altına eklendi ve QuickStart’ın 2. adımı olan add host bölümünde gerekli doğrulama işlemleri yapıldı. Son aşamada isterseniz Configure Cluster bölümünden vMotion, Management trafiği ve vSAN konfigurasyonunu gerçekleştirebilirsiniz.

Configure Cluster bölümüne girdiğinizde isterseniz cluster’a dahil olan ESXi host’ları distributed switch’e ekleyebilir hatta burada vMotion ve vSAN network’lerini birbirinden ayırabilirsiniz.

Oluşturduğunuz distributed switch’lerde port group’lar oluşturabilir bu port group’ları VSAN veya vMotion network’u için kullanabilirsiniz. Bu tamamen sizin mimarinize kalmış bir durum aslında. Sonraki aşamalarda vMotion ve vSAN trafiği için IP adreslerini belirtebilirsiniz. Hatta isterseniz DHCP’de bırakabilir veya static IP’de kullanabilirsiniz. Burada Autofill seçeneğini kullanarak otomatik olarak IP, subnet gibi bilgileri doldurtabilirisniz.

Oluşturduğunuz distributed switch’lere hangi uplink’lerin bağlanacağını da yine bu adımlardan belirtebilirsiniz.

Ek olarak;

Cluster QuickStart, VMware vSphere Network I/O Control‘u otomatik olarak aktif eder ve yapılandırır. Yukarıdaki resimde de göreceğiniz üzere trafik türlerini ve bu trafik türlerinin share değerlerini görebilirisniz. Network’de bir kaynak darboğazı yaşandığında hangi trafiğe öncelik verilmesini share değerlerinden belirtebilirsiniz.

Cluster QuickStart’ın en güzel bölümlerinden biri aslında. Advanced options altından vSphere HA, vSphere DRS ve vSAN için özel konfigurasyonlar yapabilirsiniz. Örneğin, vSAN için stretched clsuter konfigurasyonu yapabilir, deduplication ve compression’u enable duruma getirebilir ve fault domain konfigurasyonunu yapabilirsiniz. Bu cluster altındaki tüm ESXi host’ların NTP’lerini aynı anda güncelleyebilir ve ESXi host’ları tek tek konfigure etmeden NTP’leri tanımlamış olursunuz. Tabi buradan EVC’ninde yapılandırıldığını belirtmek isterim.

Yazımın en başındada belirttiğim gibi yapmış olduğumuz işlemler VMware Validated Design‘da yer alan öneriler ile karşılaştırılır ve production ortamı için uygunluğu kontrol edilir.

Cluster QuickStart’ı vSAN’ı kullanmayacağınız bir ortamda cluster’ınızı yapılandırmak için kullanacağınızı pek sanmıyorum. Eğer ortamınızada distributed switch vs yok ise zaten kullanmanızın bir amacıda bulunmuyor. Manuel olarakta işlemleri yapabilirsiniz. Cluster QuickStart’ın asıl amacı vSAN kullanılan ortamlarda daha hızlı konfigurasyon yapılmasını sağlıyor. HCI cluster’ını hazırlamak için elbette script’de kullanabilirsiniz ancak script’i her versiyonda çalıştıramayabilirsiniz. Tamda burada işte Cluster QuickStart büyük bir önem kazanıyor.

https://www.vmware.com/solutions/software-defined-datacenter/validated-designs.html

Umarım faydalı olmuştur.

İyi çalışmalar.